مصاحبه با آیت الله حاج شیخ احمد جنتی
شهید حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا مصطفی خمینی(ره) از عناصری بود که با سرعت زیادی به تعالی علمی و عملی شتافت و آینده ای بسیار نورانی و درخشان در انتظارش بود.
او پس از گذراندن سریع دوران تحصیل و استغنای از استاد، به مطالعه پرداخت و اکثر اوقات خود را در کنار کتاب و در حال اندیشیدن و تصنیف می گذراند و از این دوران پربرکت زندگی، یادگارهایی از خود به جای گذاشت که نشانگر ارزش والای علمی اوست و امید است در آینده نزدیک آثار علمی او منتشر شود.
ایشان از جهت عملی، خلوصی ستودنی داشت، با اینکه اهل دعا، تهجّد و مناجات شبانه بود، تا آنجا که همسرش می گفت گاهی صدای گریه او را نیمه های شب در اطاق دیگر می شنیدیم، چنانکه نقل کرده اند، به خواندن زیارت عاشورا
[[page 125]]مقید بود، در عین حال رفتارش چنان بود که هیچ رنگ مقدسی خشک و ریاکارانه نداشت و آنها که از خصوصیات فردی او آگاه نبودند باور نمی کردند چنان راز و نیازهایی داشته باشد.
از جهت قدرت تحمل شداید، چنان بود که دوران زندان را با گشاده رویی کامل گذراند چنان که حالاتش با بیرون زندان تفاوتی نداشت و هیچ حالت ضعف و تأثر از خود نشان نمی داد، روحیه او در مقابله با حوادث مطلقاً چنین بود. ایشان در کلیه نشیب و فرازهای دوران انقلاب از آرامش روحی کامل برخوردار بود.
خلاصه آن که باید همه فضایل او را در این جمله که از امام عزیز(س) درباره او نقل شده جستجو کرد: «او امید آینده اسلام بود». این جمله معرّف جامعیت علمی و عملی و اخلاقی اوست در حدی که رهبر بزرگوار (قدس سره) با آن دقت نظر و باریک بینی، وی را برای این مقام شایسته می داند و او را با این جمله بلند می ستاید.
***
[[page 126]]