مصاحبه با آیت الله حاج شیخ حسینعلی منتظری
روزنامۀ جمهوری اسلامی، اوّل آبان 1362
مرحوم حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج آقا مصطفی خمینی (طاب ثراه) مردی خوش استعداد و خوش ذوق و در علوم اسلامی از قبیل اصول، فقه و فلسفه، مجتهد و اهل نظر و در امر تحصیل و تدریس علوم دینیه جدی و کوشا بود.
ایشان در فضایل اخلاقی و اخلاق حسنه در زمان خود کم نظیر و برای رهبر انقلاب و پدر بزرگوار خود حضرت آیت الله العظمی امام خمینی(س) در همه شرایط کمک و یار بود و از اوان شروع مبارزات ایران که به سال 1341 هـ.ش برمی گردد، آن مرحوم با پدر بزرگوارشان همگام بودند، پس از بازداشت دوم رهبر انقلاب و تبعید ایشان به ترکیه چون افکار متوجه آن مرحوم شد تا منزل و امور مربوط به امام(س) را اداره کنند، لذا از طرف رژیم بازداشت و پس از مدتی که در قزل قلعه زندانی بودند، به ترکیه نزد پدر خود تبعید و در معیت پدر پس از یک سال به عراق تبعید شدند.
[[page 57]]مرحوم حاج آقا مصطفی(ره) از جمله کسانی بود که می توانست در آینده پشتوانه بزرگی برای انقلاب کبیر اسلامی باشد و در گسترش و جهانی شدن آن نقش قابل توجهی ایفا نماید (همان واقعیتی که پدر بزرگوارش حضرت امام(س) پس از رحلت ایشان به زبان آوردند) در مدت تبعید در عراق به اتفاق رهبر انقلاب، حوزه درس ایشان پیوسته مورد علاقه و استفاده طلاب فاضل و متعهد بود.
در این مدت او در متن جریانات سیاسی و انقلابی ایران قرار داشت و افراد و جمعیت های مذهبی و سیاسی مرتباً با او در تماس بودند. در رابطه با موضع گیری های قاطع او در برابر رژیم سفاک صدام حسین که آن روزها ماهیت کثیف او برای همه روشن نبود یک بار دستگیر و به بغداد فرستاده شد که پس از واکنش سریع محافل مذهبی و علمی فوراً با غدرخواهی آزاد شد.
احتمال شهادت آن مرحوم به دست عمال استعمار قابل توجه است و به احتمال قوی این توطئه با توافق پنهانی ساواک ایران و عراق انجام شده باشد و انگیزه اصلی آن را ضربه زدن به رهبر انقلاب باید دانست، آنها به خیال خود می خواستند یکی از عناصر مؤثر در انقلاب اسلامی را از صحنه بیرون کنند غافل از اینکه «و مکروا و مکر الله و الله خیر الماکرین».
انتشار خبر مرگ مشکوک و مرموز ایشان در ایران موجی از تنفر همراه با تظاهرات وسیع مردم انقلابی و قهرمان ما را به دنبال داشت، به حدی که می توان گفت فقدان تأسف انگیز ایشان شتابی به انقلاب داد و با تجلیلی که علما و مراجع محترم و سایر طبقات از ایشان نمودند سد خفقان و ارعاب شکسته و نهضت وارد
[[page 58]]مرحله جدیدی شد که دیگر کنترل آن برای رژیم ممکن نبود و طبعاً انقلاب راه خود را در سیر شکوفایی پیروزی پیمود «جزاء الله عن الاسلام و المسلمین خیر الجزاء»
***
[[page 59]]
[[page 60]]