او دروس دوره مقدماتی را که به طور معمولی بایستی بین چهار تا پنج سال فراگرفته شود، در مدتی کمتر از دو سال و نیم آموخت و با موفقیت وارد دوره سطح شد. همزمان با پایان دوره مقدماتی به سلک روحانیت نیز درآمد و معمم شد. در دوره سطح، او نامی آشنا و شناخته شده برای طلاب علوم دینی و استادان حوزه بود. این دوره را نیز در طول پنج سال به پایان برد. در این دوره از حالت تعبّد در پذیرش مباحث و علوم به کلی بیرون آمد و تحقیق و استدلال و عقلانیت را جایگزین آن ساخت. حتی نظریات و گفته های بزرگان علوم دینی را به صرف نام صاحبان آنها نمی پذیرفت و به تجزیه و تحلیل آنها می پرداخت. سید مصطفی در پایان فراگیری برخی علوم مثل فلسفه و به طور مشخص منظومه حکمت سبزواری و اسفار به تعلیم و آموزش آن پرداخت. بلافاصله وارد دوره خارج نیز شد و در پنجمین سال این دوره، در سن 27 سالگی به درجه اجتهاد رسید و از تقلید بی نیاز گشت. اجازه نامۀ اجتهاد وی از طرف امام خمینی(س) بوده است. شایان ذکر است که ادامه تحصیلات سید مصطفی به اینجا ختم نشد و در سالهای دهه 1340 و 1350، یعنی در زمان تبعید امام خمینی(س) به ترکیه و عراق، همچنان ادامه پیدا کرد و در این مرحله، بُعد تألیفی نیز بر تعلّم و تعلیم وی، افزوده شد. حاصل چندین سال تألیف وی، امروزه به صورت چندین عنوان کتاب به زبانهای فارسی و عربی چاپ و منتشر گردیده است. بُعد تدریس و تألیف وی از نظر کمّی مربوط به دورۀ اقامت اجباری در نجف می باشد.
زندگینامه و مبارزات آیت الله سید مصطفی خمینی؛ ص 171-172
انتهای پیام /*