دیدگاه اجتماعی امام خمینی (س) دربارۀ نهضت عاشورا
حجة الاسلام و المسلمین غلامرضا صدیق اورعی
در اندیشه و دیدگاه اجتماعی امام خمینی(س) اصل مشکل و آسیب اجتماعی مسلمین، غلبۀ هواهای نفسانی بر آنان است و بنابراین، عدم تشکیل حکومت حق و غلبۀ حکومت باطل، اساسی ترین مشکل اجتماعی مسلمین است.
امام خمینی(س) به غیر از آسیب های فوق که علت درونی داشته اند، آسیب هایی را با علت بیرونی- ناشی از استعمارگران و زمامداران وابسته- تشخیص داده بودند که عمدتاً از دو طریق بوده است،اول، حکومتهای وابسته و دوم، تبلیغات، مانند: تبلیغ جدایی دین از سیاست، دعوت به مکاتب غیر دینی، سلطۀ فرهنگی، ایجاد قشر روشنفکر غربزده و...
دولتهای وابسته در کنار تلاش برای حذف اسلام و علمای اسلام از سر راه به ایجاد نوعی نظام آموزش استعماری نیز دست زدند. این دولتها موجب آسیب های اقتصادی(مانند: فروپاشی نظام اقتصادی کشاورزی و صنعت ایران و عدم برنامه ریزی بنیادی و زیربنایی در آن) و آسیب های نظامی(مانند: تبدیل شدن ایران به پایگاه نظامی برای غرب) عمیقی شدند.
امام خمینی(س) در کنار برشمردن این آسیبهای جدی، در خلال کلامشان ویژگیهای جامعۀ سالم را نیز برمی شمرند، از قبیل: تبدیل شدن به انسان اسلامی، برقراری بسط عدالت اجتماعی، ایجاد شرایط مناسب برای تربیت اسلامی و به راههای اصلاح و تبدیل این جامعۀ آسیب دیده به جامعه سالم نیز اشاره می کنند.
به همین گونه امام خمینی(س) دربارۀ نهضت عاشورا و مدل سازی رفتار سیاسی و اجتماعی خویش بر طبق آن به کرات اشاره کرده و از آن الگوگیری می کنند. ایشان هم در بخش آسیب ها و هم در بخش ویژگیهای جامعۀ سالم و هم در بخش راه حل ها و ایجاد شرایط مطلوب، دائماً به مقایسه شرایط سال 60 هجری قمری و دهۀ 40 و 50 هجری شمسی می پردازند و در عمل از آن در مبارزه خویش یاری می گیرند.
[[page 231]]