فرهنگ عاشورا در سیرۀ معصومین(ع)
دکتر سید مهدی صانعی
اصولاً هر جامعه برای خود روش و اسوۀ ویژه ای از کلیات فرهنگی و رفتاری دارد که سازمانهای ضروری انسانی آن را بوجود می آورد. جامعه ای که به اساس فرهنگ عاشورا این سازمانهای ضروری را شکل دهد، سازمان اجتماعی، دین، حقیقت جویی، ساختمان سیاسی، حتی نحوه تفکر مؤسسات اقتصادی و فرهنگ مادی خویش را از آن برمی گیرد.
بدلیل ویژگی های خاص این فرهنگ دشمنان سعی وافر در تحریف و تغییر ماهیت آن نموده اند و به همین دلیل روایات جعلی فراوانی در این جهت ساخته و پرداخته اند. در مقابل این روایات، روایات صحیح و مستندی وجود دارد که حتی بوسیله اهل سنت نقل شده است و در آن از مناقب امام حسین(ع)،گریستن رسول الله(ص)بر شهادت ایشان سخن به میان آمده است.
نهضت امام حسین(ع) یک نهضت مقدس، محترم، متعالی و روحانی بود.پاکی، خلوص، توجه نداشتن به دنیا، آلوده نبودن به اغراض شخصی،آز، جاه طلبی و خودخواهی، از ویژگی های آن قیام است.
چون حسین بن علی(ع) کسی است که تمام هستی اش و آنچه را به وی تعلق داشته، یکجا با اخلاص کامل در راه خدا اصل و منشأ تمام کمالات و تقدس هاست، فدا و فانی نموده است، پس جای شگفتی نیست که تمام تقدس ها و کمالات و جاودانگی به وجود فدا شده اش انتقال یافته است.
از این است که ائمه معصومین تأکید کرده اند که عاشورا را از یاد نبریدو به نام امام حسین(ع) مجالس ماتم و سوگ به پا دارید، تا حقایقی که آن حضرت به جهت آن به شهادت رسیده فراموش نشود و راه و رسم فضیلت وشهامت محو نگردد.
[[page 120]]