فرهنگ عاشورا در پاکستان
دکتر قاسم صافی
سالگرد واقعه جانسوز کربلا، همه ساله با عظمت فراوان و با شرکت همۀ اقشار در پاکستان برگزار می شود.
متأسفانه مسلمانان این دیار در زمان سلطۀ انگلیس، گرفتار دام تفرقه انگیز استعمار شدند و اختلافات ایدئولویک، شیرازۀ وحدت آنها را به خطر انداخت و زمینۀ پس رفتها و دعواها و برخوردهایی مسلحانه را بین فرق مختلف ایجاد کرد.در ایام محرم، به سبب راهپیمایی عزاداران عاشورا،این برخوردها جدی تر می شود.
مرثیه خوانی و سوزخوانی در مجالس عزاداری امام حسین(ع) از اهمیت برخوردار است. میرزا اسدالله غالب، جوش ملیح آبادی، میرببرعلی انیس و سردبیر از جمله مرثیه گویان گذشتۀ این سرزمینند.
مردم پاکستان، بنا به اعتقاد و رویۀ خود، با وجود تمایل به فقه حنفی، اهل بیت رسول را از اعماق قلب دوست دارند و آنرا جزء وقار دیانت خود محسوب می دارند.
در پاکستان، حرکات دسته عزاداری، از میزان تعلق خاطر عزاداران سخن می گوید که حسین گویان و هروله کنان در گذرگاهها، بیرق سیاه برمی افرازند و عتم سرخ را به نشانۀ مقدس ترین سمبل شهادت، برمی دارند. تعزیه به شکلی که در ایران است در پاکستان تقریباًوجود ندارد؛ ولی شبیه سازی ذوالجناح، تابوت شهدای کربلا، علی اصغر و حضرت عباس(س) از اجزاء اصلی عزاداری عاشوراست.
و جالب توجه آنکه، در کشور، سنیان روزهای تاسوعا و عاشورا را بسیار حرمت می گذارند و از شادی کردن در این روزها پرهیز می نمایند.
[[page 115]]