مدیریت عاشورایی برترین الگوی مدیریت توسعه
حجة الاسلام و المسلمین سلیمان خاکبان
اکنون مدیریت توسعه به عنوان مهمترین و پیچیده ترین بحث از مباحث مدیریت مطرح است. چرا که حوزه برنامه ریزی، سازماندهی، به کارگیری نیروی انسانی،رهبری و نظارت بر تمامی ابعاد یک نظام اجتماعی را،در بر می گیرد. در این بین الگوی مدیریت در واقع تابعی از الگوی توسعه است و می تواند مادی یا الهی باشد.با توجه به اینکه توسعه فرایند اندیشه و عمل انسانها برای دستیابی به هدف یا اهداف از پیش تعیین شده است، حادثه عاشورا بهترین و گویا ترین تابلوی نمایش این دو دیدگاه توسعه- مادی و الهی- است. به این قرار نمی توان در طراحی الگوی توسعه، مدعی حرکت بر اساس معنویت بود و در مقام مدیریت، منش سلاطین را،برگزید. این است که عاشورا فریادی تاریخی برای افشای چهره ی پلید و فاسد الگوی توسه و مدیریت مادی در پوشش ارزشهای الهی است. یعنی عاشورا ترسیم کننده ی غایت و استراتژی توسعه است.
اگر از دیدگاه دانش مدیریت به حادثه عاشورا نگاه کنیم، توان وصف ناپذیر و فوق العاده رهبری در بعد انگیزش هویدا می شود. این مورد دارای خصوصیت ویژه ای است که توان انگیزش آن مرز زمان و مکان را پشت سر گذاشته، وسعت تاریخ و جغرافیا را فراگرفته است. این تأثیر به حدی است که حتی مفهوم واژه ای چون عاشورا را منقلب کرده و امروزه از آن چیزی فهمیده می شود که جوهر آن با انگیزش عجین بوده و عمیقاً بعد عاطفی را از طرفی و بعد عقلانیت را از طرفی دیگر تحریک می نماید، چنانکه انگیزش درونی در تمام سلسله مراتب یاران سیدالشهدا (ع)در حد اعلای آن وجود دارد. حضرت امام خمینی (س) نیز از همین انگیزش عاشورایی است که در جهت انگیزش توده های میلیونی بهره می جویند و انرژی پر توان و توفنده ی منبع درونی انسانها را آزاد می کنند.
انگیزش عاشورایی در تداوم انقلاب نیز نقش اصلی را بازی می کند. «رفاه طلبی»
[[page 69]]و «تجمل گرایی» دو علامت بزرگ از علائم «ارتجاع» و «رویکرد به ارزش های جاهلی» است. اگر انگیزش عاشورایی در ما فروکش نماید، ما را از آرمانها و ارزشهای راستین جدا می شازد.
اینک مسئولان و مردم به سر دو راهی هستند : عاشورایی ماندن و عاشورایی مردن یا در زر و زیورها و کاخهای منیت و سلطه و غرور و تباهی و ابتذال دفن شدن و از راه ماندن.
[[page 70]]