تأثیر فرهنگ عاشورایی امام خمینی (س) در قلمرو اندیشه، اجتماع و هنر امروز
شکرالله اسدی مبرهن
مقاله، درابتدا، هنر را سریع الانتقال ترین ابراز ارتباط می شمارد و عمق نیاز به بهره برداری از هنر را تحلیل و تعلیل می نماید آنگاه هشت مورد از تعاریفی را که اندیشمندان جهان برای هنر ارائه داده اند مطرح نموده و ضرورت تعریف ما در مقام یک نظام و جامعه اسلامی را گوشزد می نماید. و این مهم را ازطریق شناخت کامل و دقیق نظام ارزشی و مبانی تبلیغی اسلام ازسویی،و آشنایی همه جانبه فنی و اجتماعی و روانی با ابزارخاص هنری ازسویی دیگر امکانپذیر می داند.
آنگاه با اشاره به معانی هنر در لغت فارسی، و تعریف حافظ و نظامی از هنر،به نکاتی در تعریف هنر پرداخته و نبوغ و استعداد مافوق عادی را اساسی ترین عامل بوجود آورنده هنر و ماده خام تمدنهای بشری می شناسد و مسأله ((آزادی هنرمند))، ((محدودسازی آزادی هنر)) را موردبحث قرارمی دهد. آنگاه با عطف توجه به نگرش امام خمینی نسبت به امام حسین(ع) و حرکت او نکاتی را یادآور شده و بحث هنر درخدمت انسان به جای انسان درخدمت هنر را طرح نموده و تلاش می کند امکان ارائه نظریه ای کلی در باب هنر را بررسی نماید. و از نظرگاه امام خمینی دو مقوله: 1- هنر و ابزار انگاری، 2- هنربه عنوان وظیفه تربیت را مورد بررسی قرارداده و مسئولیت هنرمندان ازدید ایشان را مورد اشاره قرار می دهد و سپس با مروری دوباره برتعاریف ارائه شده ازسوی دانشمندان، نگاهی تطبیقی میان آن آرا و عناصر برگرفته از اندیشه امام خمینی را پیشنهاد می کند.
[[page 20]]