نقش زینب (س) در بقای نهضت کربلا
زهرا اباذری
از نظر وراثتی حضرت زینب(س) دارای بالاترین مراحل ذاتی و شخصیت وراثتی است و از نظر کمالات اکتسابی تحت تربیت بهترین پدر و مادر بوده است، بهترین مربیانی که در تئوری و عمل بی نظیر بودند. به علاوه آنچه که ایشان در میدان عمل دید و حوادثی که در زندگیش نقش داشت، چیز کمی نبود، هرچند که با کمال تأسف، تاریخ کوتاهی نموده و نسبت به بیشترین دوران عمر پر ثمر بانوی بزرگ در سکوت مانده است. آنچه بیشتر در تاریخ جلوه گر است.، نقش عظیم این شیر زن کربلا در نهضت عاشورا و دوران اسارت است که مربوط به دو سال آخر عمر آن حضرت می شود که باز هم بخش پایانی آن درهاله ای از ابهام فرو رفته است.
در قیام و حرکت امام حسین (ع) آنچه بسیار مهم است، نقش حضرت زینب است که بدون آن، قنام نتیجه نمی داد. موج وسیع تبلیغات دشمن، فرهنگ ضد ارزشی مردم آن زمان، فاصله شهرها و کندی انتشار اخبار در بین آنها و حاکمیت دشمن و انزوای اهل بیت (ع)، شرایط نامناسبی است که حضرت زینب برای ابلاغ پیام خویش درگیر با آنهاست.
خون امام حسین (ع) هدفدار است و پیام دارد و این مهم بر دوش زینب (س) است بنابراین در مقابل شرایط دشوار فوق وظیفه رساندن پیام خون امام (ع) و اصحاب ایشان، تبیین خلافت رسول خدا(ص) و امام (ع) و معرفی چهره واقعی بنی امیه، برعهده اوست.
زینب باید از تحریف حادثه کربلا به وسیله دشمن جلوگیری کرده و ازجوشش خون شهیدان برای ریشه کن کردن بنی امیه سود جوید. درکنار این مسئولیت ها زینب کاروان سالار خیل اسیران است، باید از جان امام زین العابدین (ع) حفاظت به عمل آورد و درعین حال زنان و کودکان را به نحوی کنترل نماید که از هرگونه عمل و حرکتی که نشانه ضعف است، اجتناب نمایند.
[[page 12]]این وظایف خطیر را تنها کسی می تواند بر عهده گیرد که دارای ویژگیهای خاص آن باشد. ویژگیهایی چون، ایمان راسخ، قدرت ایثار فوق العاده، صبر و بردباری در حد کمال، علم و آگاهی همراه با فصاحت و بلاغت بیان، قدرت روح و تسلط بر نفس و تیز بینی، که همه آنها در شخص زینب کبری (س) جمع شده است.
[[page 13]]