چند دوبیتی
سپیده کاشانی
هلا! ای سایۀ سبز خدایی
چه سنگین است بار این جدایی
شب سوگت چه تاریک است و غمگین
کجایی آفتاب ما، کجایی؟
تو یار ما و ما یار تو بودیم
سراپا شوق دیدار تو بودیم
به نامحرم نگفتی راز مستی
که ما آگه ز اسرار تو بودیم
شهیدان خدایی! رهبر آمد
طبیب لاله های پرپر آمد
شقایقهای عاشق گل بپاشید
قیامت قامت گل پرور آمد
[[page 130]]