اسبهای بی رکاب

‏‏اسبهای بی رکاب‏

‏‏ ‏

‏ سعید بیابانکی‏

‏‏پرده برمی دارد امشب، آفتاب از نیزه ها‏

‏‏می دمد یک آسمان خورشید ناب از نیزه ها‏

‏‏می شناسی این همه خورشید خون آلوده را‏

‏‏آه، ای خورشید زخمی رخ متاب از نیزه ها‏

‏‏کهکشان است این بیابان، چون که امشب می دمد‏

‏‏ماهتاب از  خیمه ها و  آفتاب  از نیزه ها‏

‏‏ریگ ریگش هم گواهی می دهد روز حساب‏

‏‏کاین بیابان خورده زخم بی حساب از نیزه ها‏

‏‏یالهایی سرخ و تنهایی به خون غلتیده است ‏

‏‏یادگار اسبهای بی رکاب از نیزه ها‏

‏
‏‎[[page 117]]‎‏آرزوی آب هم اینجا عطش نوشیدن است‏

‏‏خواهد آمد العطشها را  جواب  از  نیزه ها‏

‏‏باز هم جاری است امشب رود رود از سینه ها‏

‏‏بس که  می آید  صدای آب  آب  از  نیزه ها‏

‏‏گرچه اینجا موج موج تشنگیها جاری است‏

‏‏می تراود چشمه چشمه شعر ناب از نیزه ها‏

[[page 118]]