سیمای امام در ادبیات معاصر
پرویز بیگی حبیب آبادی
پیروزی انقلاب اسلامی به طور اعم و شخصیت امام خمینی به طور اخص، علاوه بر اینکه عرصه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، مذهبی و ... را درنوردید؛ تحولات بسیار شگرفی در عرصۀ فرهنگ و ادبیات از خود به جای گذاشت.
ویژگیهای امام در جایگاه رهبری سیاسی - مذهبی و نیز ویژگیهای فردی ایشان، فصل جدیدی را در ادبیات پس از انقلاب گشوده است. در این نوشتار گوشه هایی از این دگرگونیها بررسی و تبیین شده است.
از آنجا که تحولات گوناگون و بویژه تحولات سیاسی، اجتماعی، مذهبی و ... باعث ایجاد دگرگونی در مقطعی از تاریخ کشوری می گردد و بروز کشمکشها، فراز و نشیبهای تأثیرگذار و انقلابها، تاریخ ملتها را ورق می زند و همۀ نگاه های جستجوگر جهانی، به نقطۀ خاصی از کرۀ زمین معطوف می گردد و قدمها و قلمها، زبانها و بیانها، تعبیرها و تفسیرها، محاسبه ها و فرضیه ها، همه و همه در نقطۀ خاصی با هم تلاقی می کنند؛ جماعت اهل قلم و بویژه شاعرانند که با ابزارهای حسّی خود، همۀ این ارتعاشات را درک می کنند و با تأمل فراوان در آنها و به میزان تواناییهای خویش می کوشند تا آن را برای آیندگان به یادگار گذارند....
شاعران همواره به جستجوی دقیق در پیرامون خود مشغولند و حاصل این تأمل، سخنی است روشن که آیندگان در پرتو آن می توانند سره را از ناسره باز یابند. به همین اعتبار لئویولد سدار سنگور می گوید: دو شعر مثل ساعت
[[page 36]] عقربه دار با تاریخ و ثانیه است...
در این میان، ویژگیهای کلامی و جلوه های جمالی و عرفانی امام، در کنار ژرف نگریها و موضع گیریهای به موقع و آینده نگریهای سیاسی و مردمی بودن ایشان، ذهنیت هنرمندان را برای تأثیرپذیری هر چه بیشتر قوّت می بخشید... .
[[page 37]]