فرزند خاك
حامد قاموس مقدم
سينماي دفاع مقدس ، گونه اي از سينماست كه در طول جنگ تحميلي و بس از آن در ايران به وجود آمد . و همچنان مورد توجه فيلمسازان قرار دارد .
اين گونة سينمايي كه با آثاري همچون : «بلمي به سوي ساحل» اثر مرحوم رسول ملاقلي پور آغاز شد ، با فيلم هاي ابراهيم حاتمي كيا به اوج رسيد و خود را به عنوان يك گونة مستقل سينمايي در ايران تثبيت كرد .
اين سينما يكي از به روزترين ژانر هاي سينمايي در ايران به شمار مي آيد . معمولاً بزرگان اين ژانر خطّ مشي آن را باتوجه به هوشياري و ذكاوت خود مشخص مي كنند .
براي مثال پس از پايان جنگ موضوعات اين فيلمها باتوجه به موضوعات روز تغيير كرد . بحث جانبازان ، آزادگان و گروه هاي تفحص از جملة اين موضوعات است كه اين سينما را همچنان پرمخاطب و مورد توجه قرار داده است .
رسول ملاقلي پور در فيلم هيوا سراغ موضوع تفحّص شهدا رفت و توانست با نگاه خاص خود اين موضوع را به نمايش بگذارد .
محمد علي اكبر آهنگر در فيلم «فرزند خاك» از منظري ديگر اين موضوع را تصوير كرده است .
«فرزند خاك» حكايت زني است كه به دنبال شوهرش قدم در خاك عراق مي گذارد تا در كوهستان هاي كردستان عراق به ديدار همسرش برود .
در طول اين مسير ، او مجبور است با مجوّز تفحّص از مرز رد شود . همراهي او با زني كُرد به نام «گوانا» باعث مي شود كه به حقايقي جديد دست پيدا كند و درنهايت بدون ديدار همسرش به ايران بازگردد .
فيلم فرزند خاك ويژگي هاي مثبت بسياري چه از نظر داستان و روايت و مضمون و چه از نظر ساختار دارد . داستان فيلم در واقع يك داستان يك خطي است كه پيچيدگي زيادي ندارد . داستان اين فيلم را مي توان در چند جمله خلاصه كرد ولي فيلمنامة آن
[[page 20]]
انتهای پیام /*