
امام حسین علیه السلام از نگاه دکتر علی شریعتی
گردآوری: محمّدرضا علما
امام حسین علیه السلام از نگاه دکتر علی شریعتی
خوب مردن را در مکتب حیات، خوب آموخته است...
آموزگار بزرگ شهادت اکنون برخاسته است تا به همه
آنها که جهاد را تنها در توانستن میفهمند و به همه
آنها که پیروزی بر خصم را تنها در غلبه، بیاموزد که
شهادت نه یک باختن، که یک انتخاب است؛ انتخابی که
در آن، مجاهد با قربانی کردن خویش در آستانه معبد
آزادی و محراب عشق، پیروز میشود و حسین «وارث
آدم»- که به بنی آدم زیستن داد- و «وارث پیامبران
بزرگ»- که به انسان چگونه باید زیست را آموختند
اکنون آمده است تا در این روزگار به فرزندان آدم
چگونه باید مردن را بیاموزد.
آثار شهادت امام حسین علیه السلام
برخی درباره آثار شهادت حسینی تردید کردند! و
آن را قیامی خواندهاند که شکست خورده است؛ شگفتا!
کدام جهاد و کدام جنگِ پیروزی بوده است که دامنه
فتوحاتش در سطح جامعه و در عمق اندیشه و احساس و
در طول زمان و ادوار تاریخ، این همه گسترده و عمیق
و بارآور باشد؟... حسین با شهادت «ید بیضاء» کرد،
از خون شهیدان «دم مسیحائی» ساخت که که کور را بینا
میکند و مرده را حیات میبخشد. اما نه تنها در عصر
خویش و در سرزمین خویش، که «شهادت» جنگ
نیست، رسالت است؛ سلاح نیست، پیام است؛ کلمهای
است که با خون تلفظ میشود.
زندگان جاوید
آنها که تن به هر ذلتی میدهند تا زنده بمانند
مردههای خاموش و پلید تاریخند و ببینند آیا کسانی که
شرایط نهضت امام حسین علیهالسلام
شکل مبارزهای که حسین انتخاب کرده، قابل فهمیدن
نیست مگر این که اوضاع و شرایطی که حسین در آن
شرایط، قیام خاصّ خودش را آغاز کرد فهمیده بشود....
اکنون حسین مسئول نگاهبانی انقلابی است که آخرین
پایگاههای مقاومتش از دست رفته است و از قدرت
جدش و پدرو برادرش، یعنی حکومت اسلام و جبهه
حقیقت و عدالت، یک شمشیر برایش نمانده و حتی
یک سرباز! سالهایی است که بنیامیه همه پایگاههای
اجتماعی را فتح کرده است.
بایستن و نتوانستن
فتوای حسین این است: آری! در نتوانستن نیز بایستن
هست؛ برای او زندگی، عقیده و جهاد است. بنابراین، اگر
او زنده است و به دلیل این که زنده است، مسئولیت
جهاد در راه عقیده را دارد. انسان زنده، مسئول است
و نه فقط انسان توانا. و از حسین زندهتر کیست ؟
در تاریخ ما، کیست که به اندازه او حق داشته باشد
که زندگی کند؟ و شایسته باشد که زنده بماند؟ نفس
انسان بودن، آگاه بودن، ایمان داشتن، زندگی کردن،
آدمی را مسئول جهاد میکند و حسین مَثَلِ اعلای
انسانیت زنده، عاشق و اگاه است.توانستن یا نتوانستن،
ضعف یا قدرت، تنهایی یا جمعیت، فقط شکل انجام
رسالت و چگونگی تحقق مسئولیت را تعیین میکند نه
وجود آن را.
هنر خوب مردن
امام حسین علیهالسلام فرزند خانوادهای است که هنر
[[page 26]]
انتهای پیام /*