به هر کس نزدیک‏تر بود کمتر توجه می‏ کردند

روش امام با دیگران تفاوت داشت. روش دیگران این بود که هر چه کسی به آنها نزدیکتر بود، به او بیشتر توجه می‏ کردند. اما امام به هر کس که به ایشان نزدیکتر بود،  کمتر توجه می‏ کردند. حتی اگر در مجلس طلبه‏ ای عادی می‏ آمد، امام برایش احترام بیشتری قایل می ‏شدند، اما اگر مثلاً فرزندشان می‏ آمد یا یکی از ما می ‏آمدیم که خیلی به ایشان نزدیک بودیم، طوری نمی‏ کردند که ما احساس کنیم به ایشان نزدیکیم و در ما توقع ایجاد شود. ایشان سعی می‏ کردند در ما روحیۀ اخلاص ایجاد شود.

منبع: پا به پای آفتاب، ج 4،  ص 264 و 265.