جاءالحق و زهق الباطل

کمیته استقبال از امام خمینی

شماره 2 جمعه سیزدهم بهمن ماه 1357

امام آمد

امام آمد.

روح خدا، روح انقلاب، آمد.

ایران، امروز، یک قلب بزرگ بود و با عاطفه، با احساس، با حق شناسی می ‏تپید.

حدود ساعت 5/9 صبح، سرانجام، هواپیمایی که جان خلق در آن سفر می‏ کرد، بر زمین نشست.

ما در سالن فرودگاه ایستاده بودیم...

و همه چیز، هاله‏ ای از روح خدا با خود داشت.

صبح، هنگامی که با اتوبوس به فرودگاه می ‏آمدیم. این هاله را، درخشان، در چهره‏ ی همه کس و همه چیز حتی در رخسار فروزان خورشید پگاهی می ‏توانست دید. شهر، با تپشی متفاوت، از خواب برخاسته بود... شهر بیدار بود، کشور بیدار بود...

و اینک طلایه‏ دار سپاه بیداران، از راه می ‏رسید.

هواپیمای ارفرانس بر خاک ایران نشست...

فرانسه مهمان نوازی را تمام می‏ کند. عزیز ما را تا خانه‏ ی ما بدرقه کرد و سالم به ما سپرد...

سپاس ما، نثار فرانسه باد.

و اکنون ما در سالن مهرآباد، در شوق دیدار و در التهاب انتظار، پابه‏ پا می‏ کنیم...

و ناگهان،

اللّه‏ اکبر!

غریو تکبیر، فضا را از بوی خدا انباشت و اینک آن روح خداست که با چهره ‏ای به زیبایی دلاوری و با صلابت عزم در میان ماست... و دیگر بار، این صدای تکبیر شوق بود که بر می ‏خاست.

و اشکها فرو می ‏بارید... اللّه‏ اکبر!

منتخبی از اسناد مبارزاتی امام خمینی به روایت ساواک، دفتر ششم، صفحه 40-41