آزادی، حقّ تعیین سرنوشت
حجت الاسلام و المسلمین سید سجّاد ایزدهی
بر اساس منطق اسلام، انسانها، به موازات برخورداری از حقّ حیات، از حقّ کرامت در زندگی خود نیز بهره مند هستند. مطابق این حق، انسانها بدون درنظر گرفتن اوصاف و ویژگیهای نژادی، دینی و گرایشهای سیاسی و اجتماعی، از حقوقی خاص برخوردارند و بر طبق آن، باید از گزند هر گونه ظلم، ستم، اهانت و توهین مبرا بوده، از اختیار برای تصمیم گیری در امور زندگی خود بهره مند باشند. گرچه کرامت انسانی که خداوند به انسان عطا نموده است، در حوزه های مختلفی نمود می یابد، اما می توان ادعا کرد که آزادی از اساسی ترین مصادیقی است که با حق کرامت انسانها پیوند خورده و رهایی از قید بندگی دیگران می تواند از ظاهرترین مصادیق آن محسوب شود.
این مقاله، در صدد تبیین دیدگاه نظام سیاسی شیعه در مورد کرامت انسانی در حوزه سیاست است و طبیعتاً آزادی سیاسی انسان مسلمان در این حوزه بسیار تبلور دارد. از این رو، موارد آن مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
اسلام، حقّ تعیین سرنوشت انسان را در امور زندگی، به خصوص در حوزه اجتماع و سیاست، به رسمیت شناخته و از این رو، انسانها در قالب آزادیهای سیاسی قادر خواهند بود که در بستر حقّ انتخابِ حاکمان، نسبت به تصدّی بهترین حاکم (در محدوده حکم شرع) مبادرت ورزند و با نظارت بر حاکم و کارگزاران در قالب امر به معروف و نهی از منکر، آنان را نصیحت کنند و در چارچوب حزب، حسن اجرای قانون و شریعت را تضمین نموده، با جلوگیری از فساد و سوء استفاده، در سالم سازی فضای جامعه نقش مؤثری ایفا نمایند.
[[page 104]]