چند خاطره از روز تاریخی 19 بهمن 1357 ( روز بیعت همافران شجاع با امام خمینی(س) ):
ارتشبد قره باغی:
غروب روز 19 بهمن، آقای بختیار به من تلفن زده، سوال نمود: روزنامه کیهان را دیده اید؟ گفتم نه. اظهار کرد: "عکس عده ای از پرسنل نیروی هوایی را در اقامتگاه آقای خمینی چاپ کرده است" و اضافه نمود: معلوم است که یکی ازعکس های مراسم سابق را مونتاژ کرده اند. سوال نمودم: چگونه فهمیدید مونتاژ کرده اند؟ جواب داد: کاملا روشن است. ضمناً از سپهبد ربیعی هم سوال کردم، ایشان اظهار نمود : ما بررسی کردیم، این عکس مونتاژ شده است و دستور دادیم که در روزنامه ها تکذیب کنند. بختیار اضافه نمود: تیمسار، شما هم دستور بدهید تکذیب کنند.
منبع: پرتال امام خمینی به نقل از کتاب دهه سرنوشت ساز، داود قاسم پور، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 202
حسین پرتوی [عکاس رژه همافران در مقابل امام] می گوید:
[پس از مذاکرات فراوان قرار شد به جهت عدم شناسایی افسران، من از پشت سر آنها عکس بگیریم] با چنین شرایطی آنها رضایت دادند و من همین کار را کردم. در حدود هفت، هشت فریم عکس گرفتم و ... از مدرسه رفاه خارج شدم. از آنجا که اهمیت عکس می دانستم بلافاصله با یک تاکسی دربست به روزنامه [کیهان] رفتم و وقتی واقعه را برای شورای سردبیری تعریف کردم، همگی آنها به اهمیت عکس پی بردند... به رغم این که صفحه ی روزنامه بسته شده بود، آن را عوض کردند و یک عکس هفت ستونی از رژه افسران نیروی هوایی در مقابل امام چاپ کردند...
برای اینکه ثابت شود که عکس ما مونتاژ نیست آن را به روزنامه ی آیندگان که آن روزها چاپ می شد، دادیم.
منبع: پرتال امام خمینی به نقل از کتاب دهه سرنوشت ساز، داود قاسم پور، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 204
از مهم ترین رویدادهایی که رخنه عمیق در صفوف نظامیان و تردید در سران ارتش پدید آورد، دیدار همافران در روز 19 بهمن با امام بود. [برخی] روزنامه هایی... که تصاویر این دیدار را در صفحات اول خود چاپ کرده و همافران نیروی هوائی را در حال سلام نظامی به امام نشان می داد؛ [ نگرانی شدیدی را بین نظامیان پدید آورده بود] ژنرال هایزر را نیز [ در امریکا ] نگران کرده بود. او صریحاً می نویسد؛ پیوستن افراد نیروی زمینی به امام جای شگفتی نداشت، زیرا با هدیه گل و اظهار مهر نسبت به آنان هم خوانی داشت؛ ولی افراد نیروی هوایی که هم ارتباطی با عامه مردم نداشتند و به ویژه همگی تحصیل کردگان در آمریکا بوده و حتی غالباً در پادگان های خود به زبان انگلیسی صحبت می کردند، نشان از فتح و پیروزی انقلابیون می داد و ناتوانی سران نظامی از رو در رویی با مردم.
منبع: خاطرات سیاسی اجتماعی، صادق طباطبایی، ج 3، ص 228
از وقایع مهم و نویدبخشی که در آستانه پیروزی انقلاب رخ داد، واقعه بیعت دسته جمعی عده زیادی از همافران نیروی هوایی با حضرت امام بود. در آن روز که خوشبختانه من هم در مدرسه علوی بودم، در حدود پانصد نفر یا بیشتر از افسران و درجه داران نیروی هوایی به مدرسه علوی آمدند و در برابر بهت و حیرت حاضران و چشمانی که بی اختیار اشک شوق می ریخت، مقابل حضرت امام صف کشیدند و نسبت به ایشان ادای احترام کردند و حضرت امام نیز متقابلاً دستش را تا مقابل پیشانی بالا آورد و همانند فرماندهان نظامی جوابشان را داد. اگرچه پیش از این هم بعضی از نیروهای نظامی به صورت انفرادی و یا در گروههای پنج نفره و ده نفره با لباس شخصی خدمت امام رسیده و مراتب اطاعتشان را از ایشان اعلام کرده بودند، ولی حضور رسمی عده زیادی از افسران نیروی هوایی که به جهت عدم دخالت در سرکوب مردم و همچنین فهم و شعور بالایشان از احترام خاصی در جامعه برخوردار بودند، در تقویت روحیه عامه مردم نقش بسزایی داشت؛ چون تا آن زمان اگرچه انقلابیون موفقیتهای زیادی به دست آورده بودند و دولت موقت فعالیتش را آغاز کرده بود و مردم خودشان را در چند قدمی پیروزی می دیدند ولی چون هنوز ارتش در اختیار و تحت فرمان بختیار بود و احتمال دخالت مستقیم امریکا و سوءاستفاده از ارتش وجود داشت، طبعاً مردم و بعضی از سران احساس نگرانی می کردند و این حرکت شجاعانه همافران نیروی هوایی توانست در رفع این نگرانیها تا حدود زیادی مؤثر باشد.
کتاب خاطرات آیت الله سید حسین موسوی تبریزی (دفتر اول)، ص: 510