در مصرف بیت المال هم تا آن حدّ محتاط بود که یادم هست روزی به حضرت امام گفت: «من فکر می کنم هزینه زندگی من، بیش از میزان کاری است که انجام می دهم» و این در حالی بود که به من سفارش می کرد در خرج کردن نهایت صرفه جویی را بکنم و با هر نوع تجمل گرایی واقعاً مخالف بود. همیشه دلش می خواست ساده ترین زندگی را داشته باشد. این وضع به طوری بود که گاهی من به او می گفتم: زندگی کردن با شرایطی که شما می گویید در وضعیت فعلی امکان ندارد و شاید این سختگیری شما در کمتر خرج کردن یک مقداری بد جلوه کند. زیرا وضع خانه ما طوری است که افرادی آمد و رفت دارند و باید برخی مسائل را رعایت کرد. و خلاصه همیشه دربارۀ این گونه مسائل بحث و گفتگو داشتیم. این مسئله را به حضرت امام عرض کرد، امّا حضرت امام به ایشان فرمودند: «تو شب و روزت را وقف کرده ای و برای اسلام و انقلاب کار می کنی».
گاهی هدیه هایی از افراد می رسید. او به من می گفت: «این هدیه ها به پسر رهبر انقلاب تعلق دارد، نه به احمد. و متعلق به بیت المال است». یک روز من این مسئله را به حضرت امام عرض کردم و گفتم که، احمد خیلی دقیق است و من نمی دانم چکار کنم. هر چه خرج می کنم او فکر می کند که خلاف شرع است. حتی موضوع هدیه ها را با امام مطرح کردم. ایشان فرمودند: «نه عیبی ندارد».
یا مثلاً میهمان می آمد. من دو جور غذا درست می کردم. احمد اعتراض می کرد و می گفت این اسراف است. می گفتم، انسان برای خودش یک جور غذا درست می کند، امّا میهمان احترام دارد و باید حداقل دو نوع غذا تهیه کرد.
گاهی می خواستم برای اتاقها پرده بزنم. او می گفت: «چوب پرده لازم ندارد. همان میخ زدن کفایت می کند! این کارهایی که شما می کنید باعث نگرانی من می شود.»
من واقعاً درمانده شده بودم. ناچار خدمت حضرت امام رسیدم و عرض کردم: «آقا! احمد واقعاً وسواسهایی در زندگی دارد که من مانده ام در زندگی چه بکنم. اگر حضرتعالی هم آنچه را ایشان اسراف می داند، اسراف می دانید انجام ندهیم.» حضرت امام فرمودند: «ببین بابا. اصلاً نگران نباش. خرج زندگی تو را خودم از پول شخصی می دهم. به احمد بگو نگران نباشد. فکر نکند حقوقی است که در قبال کاری که انجام می دهد دریافت می کند.»
منبع: خاطره خانم دکتر طباطبایی (همسر یادگار فقید امام خمینی) به نقل از کتاب گنجینه دل: مجموعه خاطرات یاران در وصف یادگار امام حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی، صص:63- 62