ابتدا باید گفت امام خمینی برای ملت و مردم ارزش فراوانی قائل بودند و همواره به نقش مردم در امور تأکید داشتند و در نهایت میزان را رأی مردم میدانستند.
امام خمینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره به دو قشر توصیههای مؤکد میکردند، یکی روحانیون و طلاب که همواره به آنها در رعایت زیّ طلبگی، پرهیز و اجتناب از دنیاگرایی و انجام تکلیف و رسالت ذاتی روحانیت تأکید داشتند و دوم مسئولین و کاگزاران حکومتی و مدیران ارشد نظام جمهوری اسلامی ایران. در بیانات امام هویداست که آن حضرت نسبت به آینده عملکرد این دو قشر حساس بوده و دغدغه آینده رفتار و کردار و اعمال این دو قشر را داشتهاند و سلامت، ثبات و مشروعیت نظامهای اسلامی و به ویژه نظام جمهوری اسلامی ایران را مرهون عملکرد این دو قشر دانستهاند.
امام خمینی با توصیه به رعایت حقوق ملت و مردمی بودن مسئولین نظام، همواره انذار می دهد که خدا نکند که یوم الله دیگری پیش بیاید، که در آن روز فاتحه همه خوانده است.(صحیفه امام، جلد 14، صفحه 380).
به نظر میرسد امام خمینی با این هشدار به مسئولین، جلب رضایت مردم را ضامن حفظ بقای نظام جمهوری اسلامی ایران میدانند. امام خمینی همواره سیره عملی و نظری خوبی در رعایت مشی ساده و به دور از تکبر در رفتار و گفتار مسئولین با مردم و به صورت مؤکد بر ساده زیستی مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران در حد اقشار متوسط و حتی ضعیف جامعه تأکید داشتند.
از نظر ایشان در اسلام حکومت به معنای ارباب رعیتی وجود ندارد. مسئولیت سیاسی و حکومتی در نظام اسلامی خدمتگزاری است و مسئولین در واقع خدمتگزار میباشند. آن حضرت همواره در مورد رفتار مسئولین نظام، رفتار و عملکرد حضرت علی(ع) و توصیه آن حضرت به مالک اشتر و عملکرد پیامبر گرامی اسلام را به عنوان الکو و نمونه مردمی بودن و سادهزیستی مثال میزدند و مسئولین نظام جمهوری اسلامی را به الگوبرداری از آن حضرت دعوت و توصیه مینماید.
امام خمینی در اندرزهای خود به مسئولین و در رعایت مردمی بودن آنها همواره آنها را از طمع کاخنشینی و توصیه به زندگی به سبک کوخ نشینان توصیه میکنند. در واقع مفاد توصیههای امام عبارت از این بود که دولتمردان نظام اسلامی بایستی با سرمشق گرفتن از رهبران صدر اسلام و در بطن توده عادی و همراه با آنها زیسته و به هیچ وجه خود را برتر و بالاتر از آنها ندانند. ایشان تشریفات و تجملات را بزرگترین آفت و آسیب داخلی برای نظام جمهوری اسلامی ایران میدانست و به خوبی به این واقعیت واقف و آگاه بودند که دست یازی حکومتگران به دنیاگرایی و فاصله گرفتن آنان از مردم عادی باعث اختلاف طبقاتی و نهایتاً نارضایتی مردم و در نهایت فقدان مشروعیت و مقبولیت خود میشوند.
امام خمینی در توصیه به مردمی بودن مسئولین میفرمایند:
«کوشش کنید که پایگاه ملی برای خودتان درست کنید. این به این است که گمان نکنید که شما صاحب مقام هستید، منصب هستید باید به مردم فشار بیاورید. هر چه صاحب منصب ارشد باشد باید بیشتر خدمتگزار باشد.» (صحیفه امام، ج 7، ص: 511)