وحدت اسلامی را حفظ کنیم
(مصاحبه با مولانا رضا عابدی)
حضور: ضمن تشکر، ابتدا به صورت مختصر خودتان را معرفی کنید و بفرمایید شغل و فعالیت های شما چیست؟
آقای مولانا رضا عابدی: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. من مولانا رضا عابدی هستم از شهر لکنو (لکهنو) هندوستان. شغل و فعالیت اصلی من روزنامه نگاری است. قبلاً با نشریه ایران دیلی همکاری داشتم و بعداً به صورت آزاد کار می کردم و الآن در بخش برون مرزی شبکه ولایت که مربوط به مقام معظم رهبری است و تحت نظارت نماینده ولی فقیه در هندوستان هست فعالیت دارم و مطالب را به زبان اردو ترجمه میکنم. من چون مدتی در ایران تحصیل کردم با زبان فارسی آشنایی دارم. و افتخار می کنم در کار خبرنگاری و روزنامه نگاری در خدمت مسلمین هستم.
حضور: چه زمانی در ایران بودید و در کدام دانشگاه یا مرکز علمی تحصیل کرده اید؟
عابدی: من از حدود سال 1999 تا حدود سال 2008 تقریباً به مدت 10 سال در ایران بودم و در حوزه علمیه قم تحصیل می کردم. فارسی را نیز در ایران یاد گرفتم.
حضور: وضعیت مسلمانان در کشور شما چگونه است؟
عابدی: یعنی از چه نظر؟ از لحاظ اقتصادی؟ اجتماعی؟ امنیتی؟
[[page 160]]
حضور: یعنی در انجام مراسم مذهبی و فعالیتها و تبلیغات دینی تا چه حدودی آزادی دارند؟
عابدی: بله، چون در هندوستان دموکراسی برقرار است، ما مشکلی نداریم. کسی مزاحم ما نمی شود. ما، در انجام کارهای خود آزادیم. حتی حکومت در مراسم مذهبی و عزاداریهای ما و نیز سایر فعالیتها خیلی به ما کمک می کند و همکاری خوبی دارند. این خیلی مهم و قابل توجه است که در روز عاشورا سراسر هندوستان تعطیل است یا مثلاً در ایالت اُتراپرادش روز ولات امیرالمؤمنین علی علیه السلام یعنی 13 رجب در کل ایالت تعطیلی برقرار است. و قرار شده که بعضی ایام رمضان هم تعطیل باشد. این یک حالت نمادین است که یعنی حکومت هندوستان به تشیع و مسلمین علاقه دارد.
حضور: بنابر این بحث شیعه و سنی و اختلاف اندازی دشمنان اسلام میان آنها نبایستی آنجا نمودی داشته باشد.
[[page 161]]
عابدی: این یک موضوع سیاسی است. مردم با هم زندگی می کنند و اختلافی ندارند. ولی وقتی سیاستمدارها می خواهند یک هدفی را بگیرند آن وقت یک جرقه ای می زنند و هر دو طرف را درگیر می کنند. ولی فعلاً الحمد لله مردم متوجه شده اند که اینها توطئه است و شاید این نتیجه بیداری اسلامی باشد. در این چند سال آخر ما ندیدیم که درگیری پیش بیاید. سابقاً درگیریهایی بود. الآن مردم متوجه شده اند که اینها توطئه است تا ما مسلمان ها علیه خودمان کاری کنیم که به ضررمان تمام شود.
حضور: درباره اختلافات میان هند و پاکستان خصوصاً بر سر منطقه کشمیر که مسلمان نشین است چه نظری دارید بویژه اینکه به نظر می رسد بعضی قدرتها به این اختلافات دامن می زنند.
عابدی: کشمیر منطقه ای است که مردم آن آزاد بودند. الآن بخشی از آن در دست پاکستان است و بخشی در دست هندوستان. بخشی که در دست پاکستان است می گویند کشمیر آزاد. ولی در واقع آنها هم آزاد نیستند چون وقتی می خواهند پاسپورت بگیرند پاسپورت آنها پاکستانی است. آنها هم که طرف هندوستان زندگی می کنند باید پاسپورت هندی بگیرند. این اختلافات هم سیاسی است. یک قسمت را هند می گوید مال هندوستان است و یک قسمت را پاکستان می گوید مال ماست. هرکدام هم نقشه های تهیه می کنند که با دیگری متفاوت است. البته دخالت بعضی قدرتها به این اختلافات بیشتر دامن می زند.
حضور: فکر می کنید این گونه قدرت ها مثلاً آمریکا چرا در این مسأله و اساساً ایجاد تنش و اختلاف در سایر نقاط جهان نقش دارد؟
عابدی: آمریکا منافع خودش را تعقیب می کند. اینکه شما می بینید در کشورهای مختلف جهـان
[[page 162]]
اتفاقاتی و درگیریهایی بوجود می آید یک توطئه هایی در کار است. شما بهتر می دانید که هر جا خرابی هست کار آمریکاست. منافع آنها این طور می خواهد. آنها نمی خواهند کشورهای همسایه، راحت زندگی کنند. چون اگر میان آنها ـ بخصوص میان مسلمانان که از نظر منابع غنی هستند ـ عداوت و درگیری باشد آمریکا و دیگر قدرتها می توانند سلاح های خود را بفروشند. این است که در موضوع کشمیر هم نمی خواهند مسأله حل شود و می خواهند همین جور بماند.
حضور: با توجه به سابقه تاریخی و مشترکات فرهنگی هند و ایران فکر می کنید چه باید کرد تا تعامل فرهنگی بیشتری بین دو ملت بوجود بیاید؟
عابدی: فرهنگ غنی ایران در حقیقت در هندوستان هم هست، بخصوص در لکنو و حیدرآباد. 250 سال قبل میر امین موسوی وزیر مهمی در حکومت مغولها بود. وقتی مغولها رفتند اینها حکومت را دردست گرفتند و در نزدیکی لکنو مستقر شدند و آنجا را آباد کردند و بیش از 150 سال حکومت داشتند تا انگلیسها آمدند و حکومت را از دست اینها گرفتند. نکته مهم اینکه میر امین موسوی که نیشابوری بود همراه خود فرهنگ ایران را آورد و حتی اکنون بسیاری از لغات مشترک در دو کشور هست و در بسیاری جهات فرهنگ مشترک دارند که زمینه
[[page 163]]
خوبی برای تعاملات فرهنگی بیشتر است.
حضور: مردم هند تا چه حد با امام خمینی و اندیشه های ایشان آشنا هستند، لااقل در آن مناطقی که شما هستید و آشنایی دارید؟
عابدی: امام خمینی نامی است که همه دنیا می شناسد. وقتی ما، در هندوستان با لباس روحانی جایی می رویم به ما می گویند خمینی، یعنی خیلی احترام قائل می شوند، حتی هندوها. هرکس ما را می بیند یک تأثرات خاصی دارد. امام یک انسان ساده زیست بود با چهره ای مبارک. همیشه لبخند می زد و برای مردم، برای مسلمانان کار می کرد. الآن ما آثار و برکات این انقلاب اسلامی ایران را نه در ایران بلکه در همه جا می بینیم.
حضور: به بیداری اسلامی اشاره کردید که در سالهای اخیر اتفاق افتاد ولی بعد از آن جهان اسلام با دشواریهای فراوانی روبرو شد مانند ظهور گروههای تروریستی بخصوص داعش و غیره. به نظر شما علل اصلی چنین وضعیتی چیست؟
عابدی: ما می بینیم که ایران در زمان شاه وابسته به آمریکا بود و مردم با رهبری امام خمینی متوجه شدند گفتند ما بنده خدا هستیم نه بنده آمریکا. وقتی انقلاب اسلامی بوجود آمد و پیروز شد مردم منطقه هم خواستند حق خود را بگیرند. آنگاه آمریکایی ها متوجه شدند و فهمیدند اگر اینها بیدار شوند دیگر برای آنها چیزی نمی ماند. آنگاه دیدیم که در کشورهای اسلامی مانند سوریه و عراق و بحرین و هرجا که مردم حرکت و نهضت کردند با حمله نظامی یا انواع توطئه ها سعی کردند مردم را خاموش و سرکوب کنند. الآن هم این گروههای تروریست بخصوص داعش همه نوکر آمریکا هستند. مال اسرائیل هستند و سلاحهای اسرائیلی هم دارند.
[[page 164]]
شما که خبرنگار هستید می دانید که اینها را آمریکا و اسرائیل درست کردند و به نام اسلام انداختند به جان مسلمین. کارهای اینها اصلاً با اسلام و دیانت مطابقت ندارد. اینها نوکر آمریکا هستند و می خواهند منافع آنها را حفظ کنند.
کارهای گروههای افراطی و تروریست معلوم است که از اسلام نیست. مردم را اذیّت می کنند و می کشند و می سوزانند. اینها چه ربطی به اسلام دارد؟ آتش زدن مردم که اسلامی نیست. اینها می خواهند به مردم دنیا نشان دهند که اسلام یعنی این. ولی رهبری ما و علما جواب دادند. ولی الحمد لله ما رهبر داریم. این برکات رهبری بود که نه تنها مرزهای ایران را حفظ کرد بلکه اگر رهبری نداشتیم عراق و سوریه هم از دست ما رفته بود. وقتی آیت الله سیستانی در عراق از مردم خواست متحد شوند و مقابل چنین گروه هایی مقاومت کنند این خیلی مهم است. خیلی مهم است که وحدت اسلامی را که امام خمینی بارها بر آن تأکید کرد حفظ کنیم. اگر ما در عراق و سوریه پیروز شدیم به خاطر رهبری و اتحاد مسلمانان علیه مشرکین و منافقین بود.
حضور: آینده اینگونه گروهها را ـ با توجه به حمایتهای مالی و تسلیحاتی آمریکا و غرب و اسرائیل ـ چگونه می بینید؟
[[page 165]]
عابدی: ان شاء الله بزودی نابود خواهند شد. اینها پرورش یافته آمریکا و اسرائیل هستند ولی هر روز می بازند و فرار می کنند. زمان نابودی اینها فرارسیده چون مردم را آزار و اذیت و کشتار می کنند.
حضور: بله، انسان تعجب می کند که چطور اینها نام مسلمان یا حتی انسان را برخود می گذارند و در عین حال با بیرحمانه ترین صورتی مسلمانها و غیر مسلمانها را می کشند.
عابدی: اینها مشکل روانی هم دارند. می کشند و می سوزانند و تصاویر و فیلم های آن را در شبکه جهانی هم می گذارند تا مسلمانان بترسند. یعنی بدانند اگر دست ما افتادید این طور با شما رفتار می کنیم. ولی اینها فراموش کردند که ما کربلا داریم. وقتی ما وارد جنگ می شویم عاشق شهادت هستیم. ما می خواهیم شهید شویم. ما از مرگ نمی ترسیم.
این گروهها در واقع عامل اسرائیل هستند. اسرائیلی ها اعتقاد دارند که فرزندان خدا هستند و مابقی مردم اصلاً انسان نیستند و هرچه با آنان انجام دهند اشکالی ندارد.
حضور: اینکه آمریکا تبلیغ می کند که علیه داعش می جنگد و می خواهد آنها را نابود کند به نظر شما تا چه حد صحت دارد؟
عابدی: اگر اینها واقعاً می خواستند داعش را از بین ببرند تا به حال از بین برده بودند. اگر اینطور بود کمکهای مالی و تسلیحاتی اسرائیل و سعودی و بعضی دیگر که تابع آمریکا هستند به آنان نمی رسید. آنها که نمی خواهند پرورده خود را نابود کنند. اینها فقط ادعاست.
حضور: ارزیابی شما از تحـرکات دیگر سعـودی بخصـوص حمـله به یـمن و کشتـار مسلـمانان
[[page 166]]
بی گناه چیست؟
عابدی: اصلاً شما بگویید سعودی چیست؟ چرا این کشور به نام اسلام نیست؟ سعودی یعنی چه؟ اگر تاریخ را ملاحظه کنید می بینید اینـها با کمـک دول استعمـارگر آمدند یک حـکومـتی را و یک فکری را مسلط کردند بر منطقه. آل سعود و وهابی ها آمدند گفتند اسلام این است. هر که مطابق آن عمل کند مسلمان است وگرنه کافر است. داعش هم همین حرف را می زند. می گویند شما کافرید. آل سعود نوکر آمریکاست. اگر خودشان مسلمان هستند چرا به کمک فلسطینی ها نمی روند. چطور اینها با اسرائیل رابطه دارند و به اسرائیل کمک می کنند؟
بله، آل سعود و وهابی ها برادرند. ولی برادر مسلمین نیستند وگرنه به مسلمانان کمک می کردند و می رفتند به فلسطین. ما تا به حال ندیدیم از مردم فلسطین حمایت واقعی بکنند.
حضور: با توجه به سن و سال شما به نظر می رسد در هنگام ارتحال امام خمینی شما کودک بودید. آیا از آن زمان خاطره ای به یاد دارید؟
عابدی: من وقتی کوچک بودم در هندوستان وقتی خبر رحلت امام را از مسجد اعلام کردند
[[page 167]]
دیدم همه خانه ها پرچم سیاه زده اند. در لکنو برای امام مراسم زیادی گرفتند. برادر بزرگ خودم برای امام مراسمی برگزار کرد. آن موقع متوجه شدم این کسی که رحلت کرده آنقدر مردم او را دوست داشتند که چند روز پشت سرهم برایش مراسم سوگواری برگزار کردند. بعد فهمیدم امام چه زندگی ساده ای داشت و چه کرد که برای ما افتخار و الگوست. آن زمان ایشان گفته بود آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند و ما دیدیم که آمریکا خیلی تلاش کرد که ایران را تهدید کند و بلاخره ما قول امام را یافتیم و تا به حال ثابت ماند که الحمد لله آمریکا نتوانست هیچ غلطی بکند.
حضور: حالا سالها بعد از آن دوران که شما یک خبرنگار هستید و امسال در ایران در مراسم ارتحال امام خمینی و همایشهای آن شرکت داشتید نظر شما چیست؟ چه بخشهای آن برای شما جالب بود و چه تأثیری می تواند در نزدیکتر کردن کشورها و اتحاد مسلمانان داشته باشد؟
عابدی: این یک موقعیت خوبی هست که از کشورهای دیگر می آیند و در این مراسم شرکت می کنند، با هم آشنا می شوند، با زندگی و افکار امام آشنا می شوند. ما می توانیم بگوییم امام خمینی الآن هم زنده است. وقتی محققان در این مراسم می آیند و درباره امام سخن می گویند مردم متوجه می شوند امام چه شخصیتی بود. غیر از آن، این فقط یک موقعیت نیست که ما، در یک مراسم شرکت می کنیم و از همه فرق و مذاهب هستند، شیعه و غیر شیعه، بلکه برای جهان نیز ما یک پیام داریم که مردم دنیا چقدر امام را دوست داشتند و این عشق و علاقه برای چه بود.
حضور: به نظر شما برای بهتر برگزار شدن این مراسم چه باید کرد؟ یعنی اگر پیام و نظر خاصی دارید بیان بفرمایید.
[[page 168]]
عابدی: والله تا حالا آنچه ما دیدیم و برنامه هایی که بود خوب است و من نکته ای منفی ندیدم. همه دوستان خوب کار می کنند و بخوبی هم برنامه ها برگزار شده است و مشکلی هم در کارها ندیدم.
[[page 169]]