آثار هیجان در صدای امام دیده نمی ‏شد

آیت‏ الله خمینی در تبعیدگاه خود، نجف(عراق)، فرستادۀ‏ مخصوص«لوموند» را به حضور پذیرفت. آیت‏ الله خمینی با چهره ‏ای لاغر که محاسنی سفید آن را کشیده ‏تر می‏ کرد، با بیانی متهورانه و لحنی آرام، به مدت دو ساعت با ما سخن گفت. حتی وقتی به این مطلب و تکرار آن می‏ پرداخت که ایران باید خود را از شر شاه خلاص کند و نیز هنگامی که به مرگ پسرش اشاره می‏ کرد، نه آثار هیجان در صدایش دیده می‏ شد و نه در خطوط چهره‏ اش حرکتی ملاحظه می‏ گردید. وضع رفتار و قدرت تسلط و کفّ نفس او خردمندانه بود. آیت‏ الله به جای آنکه با فشار بر روی کلمات، ایمان و اعتقاد خود را به مخاطبش ابلاغ کند، با نگاه خود چنین می ‏کرد، نگاهی که همواره نافذ بود. اما هنگامی که مطلب به جای حساس و عمده‏ ای می‏ رسید، تیز و غیر قابل تحمل می‏ شد. آیت‏ الله عزمی راسخ و کامل دارد و در صدد قبول هیچ گونه مصالحه‏ ای نیست. مصمم است که در مبارزۀ خود علیه شاه تا پایان پیش برود...

منبع: طلیعه انقلاب اسلامی. اولین مصاحبه خبرنگاران خارجی با امام توسط  خبرنگار روزنامه لوموند در نجف صورت گرفت.