تنها عاملی که باعث می شد امام از ورود به مسائل مبارزه نترسند، تقوا ایشان بود

آیت الله سید حسین موسوی تبریزی: من معتقدم تنها عاملی که امام از ورود به مسائل مبارزه و مسائل سیاسی نمی‌ترسید، تقوایش بود و از نظر علم، تقوا و زهد، همه امام را قبول داشتند.

به گزارش پرتال امام خمینی(س) پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، آیت الله سید حسین موسوی تبریزی، دادستان اسبق انقلاب و از اساتید حوزه علمیه قم که تاکنون موفق به شرح بعضی از کتاب‌های تحریر الوسیله شده است، در مصاحبه با دست‌اندرکاران همایش تحریر الوسیله دربارة شخصیت امام خمینی و تحریر الوسیله اظهار داشت: حضرت امام در مباحث اصولی ـ که مبنای اساسی فقه است ـ علاوه بر نظرات علمای قم به نجف و اعلام نجف توجه داشت و به ویژه حرف‌های آقای نائینی را مطرح می‌کرد و مورد نقد و بررسی قرار می‌داد و همین امر منشأ مطرح شدن مباحث قم در نجف شده بود. از طرف دیگر طرح نظرات اساتین و فحول علم اصول و نقض و ابرام نظرات بزرگان قم و نجف وجهه­ ای از امام به نمایش گذاشته بود که پس از مطرح شدن مرجعیت ایشان هیچ کس نتوانست خرده بگیرد. ولی به نظر بنده تقوای امام بالاتر از علمش بود و بی‌نظیر بود.

دادستان اسبق انقلاب در زمان حیات امام(س) در ادامه اظهار داشت: ایشان برای اینکه از خودشان تبلیغ نکنند، حاضر نشدند به عنوان خودشان برای آیت الله بروجردی فاتحه‌ای برگزار کنند و از اول مرجعیت تا روز وفاتشان بنده می‌دانم که هیچ وقت یک ریال پول برای چاپ رساله‌شان ندادند و یک رساله از بیتشان به جایی ندادند و برای ترویج خود قدمی برنداشتند. من معتقدم تنها عاملی که باعث می­شد ایشان از ورود به مسائل مبارزه و مسائل سیاسی نترسد، همین تقوایش بود. قبل از تحریر الوسیله، عروه، منهاج الصالحین مرحوم آقای حکیم و وسیله سید نوشته شده بود که عروه کتاب جامع فقهی نیست و عبادات را دارد و تازه در عبادات، مثلاً نمازجمعه را مفصل ندارد و همین طور حج عروه ناقص است. البته عروه ملحقاتی هم دارد که بعدها چاپ شد و فقهاء بر آن حاشیه ندارند. مرحوم آقای حکیم هم در منهاج الصالحین عبادات و معاملات را آورده و در ضمن معاملات مسائل مستحدثه‌ای مانند سرقفلی و اوراق بخت‌آزمایی را هم دارد، ولی این کتاب هم کامل نیست. وسیله سید اصفهانی هم کامل نیست.

این استاد حوزه علمیه قم همچنین افزود: حضرت امام در تحریرالوسیله یک دروه فقه را آوردند و مسائل مستحدثه را هم در پایان نوشتند. البته مرحوم شیخ حسین حلی قبل از امام مقداری از مسائل مستحدثه را در نجف نوشته و چاپ کرده بود، ولی حضرت امام گسترده‌تر مسائل متعددی را متعرض شده بودند. بنده تاکنون بیش از هشت کتاب از کتاب‌های تحریر را درس گفته و نوشته‌ام. شش سالی است که صوم و صلاه را مشغول هستم و برایم روشن است که امام به جواهر توجه داشته و فروعاتش را آورده است. به عروه هم توجه داشته و فروعات آن را آورده و چون وسیله فروعاتش کمتر است و علاوه بر اینها خودشان هم فروعاتی اضافه کرده‌اند.

وی همچنین اظهار داشت: نکاتی که در تحریر الوسیله هست، نشان‌دهنده دقت زیاد حضرت امام می‌باشد. من اولین بار تحریر را در منزل مرحوم آقای بنی‌فضل دیدم. بعدها از نجف به قم آوردند و کتابفروشی اسماعیلیان آن را می‌فروخت و پس از ورود این کتاب به حوزه علمیه قم، خیلی زود به حساب اینکه کتاب جامع و خوبی بود، زبانزد شد.

آیت الله سید حسین موسوی تبریزی در پایان افزود: بعد از انقلاب، من از اولین قضاتی بودم که وارد قضاوت شدم و تنها چیزی که در دست من بود، تحریر الوسیله بود و ما می‌خواستیم فتوای امام را عمل کنیم. چون قوانین مدنی سابق خیلی خوب بود، ولی قوانین جزایی جامع نبود و نقص داشت و گاهی هم خلاف شرع بود. لذا برای ما تحریر الوسیله مهم بود و امام هم اجازه داده بودند که به آن عمل شود. به هر حال تحریر الوسیله کتاب جامع و در همان حال کتاب مختصری است که مناسب است برای طلاب کتاب درسی شود.