ژنرال هایزر [معاون فرماندهی کل ناتو و فرستاده ویژه امریکا به ایران در سال ۵۷]
جلسه امروز (۱۴ بهمن ۵۷) جلسه ای شش نفره بود ... بختیار به وضوح مشی سختی را در پیش گرفته بود و گزارش های دیروز را که جمعیت استقبال کننده از آیت الله را چند میلیون نفر برآورده کرده بود نادرست خواند ... فکر کردم (هایزر) باید قدری به گروه نزدیک شوم تا ببینم عکس العمل آنها در قبال هر دو طرف چه بوده است. همه آنها در پاسخ من حرکت [امام] خمینی را تقبیح کردند و گفتند که تشکیل یک جمهوری اسلامی برای آن ها یک فاجعه خواهد بود. همه از جمله قره باغی و حبیب اللهی می گفتند که باید قاطعانه پشت سر بختیار بایستند...
(ماموریت در تهران، رابرت هایزر، انتشارات اطلاعات، ۱۳۶۵، ص ۲۷۹)
****
گزارشگر رادیو لندن [تحلیل وضعیت ایران]:
در حال حاضر گروه سیاسی میانه رو متمایل به چپ جبهه ملی به وضوح خود را در موقعیتی نمی یابد تا با آیت الله از در رقابت در آید ... در حال حاضر تنها گروهی که بطور علنی مخالفت خود رابا آیت الله خمینی ابراز داشته اند عناصری در درون ارتش به خصوص افراد وابسته به گارد سلطنتی هستند که از شاه حمایت می کنند ... در وهله اول وی [امام خمینی] می بایست برکناری دکتر بختیار و دولت او را از صحنه عملی سازد. در مرحله دوم آیت الله می بایست بی طرفی ارتش و یا طرفداری آنان را به سوی خود جلب نماید ... و در مرحله سوم آیت الله می بایست تشکیلاتی سیاسی به وجود آورد که وجود آن برای بقای وحدت گروه مخالفین رژیم حیاتی است.
(روزنامه کیهان؛ شنبه ۱۴ بهمن ۱۳۵۷، شماره ۱۰۶۲۸)
****
خبرگزاری تاس:
مبارزه در ایران وارد مرحله سرنوشت ساز شده است. سایر مطبوعات شوروی نیز که تا همین اواخر جانب احتیاط را از دست نمی نهادند، دیگر به وضوح از رهبری مذهبی ایران که رهبری انقلاب را نیز به دست دارد، حمایت نشان می دهند.
(روزنامه کیهان؛ شنبه ۱۴ بهمن ، شماره ۱۰۶۲۸)
****