شهید آیت الله فضل الله محلاتی یکی از یاران و دوستان امام خمینی(س) بود که در انقلاب نقش بسزایی را ایفا کرد، همراهی با امام از پاریس تا تهران و فعالیت وی در روزهای پس از انقلاب، منشا خدمات بسیاری برای کشور بود.
به گزارش پرتال امام خمینی(س) احمد مهدی زاده محلاتی فرزند آیت الله محلاتی در گفت و گو با شفقنا گفت: من قبل از انقلاب در آمریکا بودم و در انجمن اسلامی تگزاس فعالیت می کردم. در آن زمان افرادی مانند شهید چمران برای سخنرانی به آنجا می آمدند، حدود یک ماه قبل از انقلاب با پدرم قرار گذاشتیم که به پاریس بیاییم و به محضر امام برویم. من به پاریس رفتم اما پدر به دلیل اینکه ممنوع الخروج بودند نتوانستند از ایران خارج شوند. من صبح روز بعد با حاج احمد آقا به محضر امام رفتیم و ایشان اول احوال خانواده را از من جویا شدند و بعد هم از فعالیت های من در امریکا پرسیدند. بعد از آن روز من در دفتر امام مشغول به کار شدم.
او ادامه داد: ما هر روز در دفتر امام روزنامه ها و مجلاتی مانند نیویورک تایمز و لوموند را که در رابطه با ایران اظهار نظر می کردند، (البته آن زمان اکثر روزنامه ها مطالبی را در مورد ایران می نوشتند ) می خواندیم، خلاصه می کردیم و امام هر روز این اخبار را مطالعه می کردند تا از اوضاع جهان و واکنش ها نسبت به این انقلاب مطلع باشند. البته در این روزنامه ها سخنرانی ها و بیانات امام هم آورده می شد.
محلاتی در پاسخ به این سوال که دیدگاه رسانه های غربی آن زمان در مورد این انقلاب و شخصیت امام چگونه بود، بیان کرد: روزنامه های طرفدار حقوق بشر که جنایات شاه را دنبال می کردند با این انقلاب موافق بودند اما اکثر مطبوعات آن زمان شناخت درستی از اتفاقات نداشتند ونمی دانستند مردم ایران چه می خواهند. به خصوص به خاطر تبلیغاتی که آن زمان انجام می شد و یک سری می گفتند که این شلوغی ها مخصوص کمونیست هاست و از ترس اینکه اگر این انقلاب پیروز شود در دامن شوروی آن زمان می افتد، علیه انقلاب حرف می زدند. از طرفی به دلیل اینکه هیچ شناختی از اسلام نداشتند نمی دانستند آیا یک مذهب می تواند یک حکومتی را اداره کند و در مسایل سیاسی موفق می شود یا خیر. چون نمونه ای مانند جمهوری اسلامی که بخواهد صد در صد اسلامی باشد نداشتند، درک این مسایل برای آنان گنگ و غیر قابل درک بود. از طرف دیگر آن قدر اتفاقات سریع بود که فرصتی برای شناخت نداشتند و مدام به تحلیل اتفاقات می پرداختند اما از منظر خودشان چون مسایل و تفکرات ما برایشان قابل درک نبود. البته نظرات و صحبت های امام را در مسایل مختلف چاپ می کردند.
مهدی زاده در مورد این که امام از چه شخصیت هایی در انقلاب استفاده می کردند افزود:چون من آن زمان در خارج از ایران بودم، در مورد افرادی که در خارج از ایران به امام کمک می کردند، می توانم بگویم که در آن زمان دو گروه بودند، یک دسته افرادی که مشهور و معروف بودند و همه مردم آنها را می شناختند. گروه دیگر افرادی بودند که در خارج از کشور فعالیت می کردند مثل دکتر یزدی نماینده امام در امریکا که انجمن اسلامی در امریکا زیر نظر ایشان بود، دکتر چمران هم در این زمینه فعالیت های زیادی داشتند.
مهدی زاده محلاتی در پاسخ به این سوال که چه خصوصیتی در امام وجود داشت که مردم تا این اندازه جذب شخصیت ایشان شدند، اظهار کرد:من فکر می کنم بزرگترین خصوصیت امام صداقت و شجاعت ایشان بود. من خاطره ای از پدرم دارم ایشان نقل می کردند در مجلس ختمی یکی از بزرگان نشسته بودند و آیت الله کاشانی در آن مجلس حضور داشتند زمانی که امام خمینی وارد مجلس شدند آیت الله کاشانی به پدر من گفتند اگر کسی باشد که بتواند کاری برای ایران بکند، این حاج آقا روح الله است .مواضع نترس و شجاعانه ایشان و مهم تر از همه گفتن مسایل مردم به زبان خود مردم و صادقانه باعث به پیروزی رسیدن این انقلاب شد.
او افزود: پدرم در خاطره ای نقل می کردند که قبل از خرداد سال 42، امام گفتند اگر این انقلاب الان به پیروزی نرسیده به این دلیل است که تا الان از کلمه من استفاده شده است. و ما دیدیم وقتی کلمه من به ما تبدیل شد، این انقلاب در روند پیروزی قرار گرفت و روحیه ای در مردم به وجود آمد که امام هر حرفی می زدند مردم پیرو حرف ایشان می شدند.
محلاتی ادامه داد: البته مراجع دیگر هم بودند اما کسانی که انقلابی بودند و واقعا راه امام حسین را می رفتند از ایشان تبعیت می کردند. من یادم است اکثر روحانیون در آن زمان در مسایل سیاسی دخالت نمی کردند و به کارهای عبادی خودشان می پرداختند.
او گفت: یادم هست که روزی پدرم بسیار از رفتار این افراد ناراحت شده بودند و فریاد زدند که دیگر شاه رفت این اعلامیه را امضا کنید اما باز هم این دسته از افراد این کار را به بهانه هایی انجام نمی دادند.
مهدی زاده محلاتی در ادامه خاطرات خود از روزهای همراهی با امام گفت: یکی از خاطرات بسیار جالب من این است که اسم دهها نفر از افرادی که قرار بود با امام به ایران وارد شدند آماده شده بود و اسم من هم جزو آن لیست بود ولی دو شب قبل از حرکت امام، خلبان اعلام کرد باید تعداد مسافران نصف شود که اگر در حالت اضطرار قرار گرفتیم و قرار شد که برگردیم سوخت داشته باشیم. به همین دلیل من و یک سری از افراد دیگر به صورت داوطلبانه اسم خودمان را از لیست حذف کردیم تا تعداد به حدود 150 نفر رسید.
او افزود: شب همگی برای بدرقه امام به فرودگاه رفتیم، هم افرادی که همراه امام بودند و هم افرادی که نمی توانستند با امام به ایران برگردند. بعد از اینکه امام با هواپیما رفت، من به یکی از خانم هایی که در فرودگاه کار می کرد گفتم آیا امکان این وجود دارد که هواپیمای دیگری به سمت ایران برای ما چارتر کنید؟ ایشان خیلی راحت رفتند و با مسوولین صحبت کردند و به ما گفتند که اگر تعدادتان به میزان یک هواپیما باشد این امکان وجود دارد. به این ترتیب ما هم به فاصله دو یا سه ساعت بعد از حرکت امام به سمت تهران حرکت کردیم و وقتی به ایران رسیدیم، مراسم استقبال امام تمام شده بود و ایشان در ماشین به سمت بهشت زهرا بودند و ما می توانستیم نقطه ای که جمعیت، برای استقبال امام جمع شده بودند را از بالا ببینیم.
محلاتی گفت: من به دلیل این که با پدر فعالیت های انقلابی داشتم مدام پیش ایشان بودم و در جریان اتفاقات اوایل انقلاب بودم. امام پس از بازگشت به ایران، اول در مدرسه رفاه و بعد هم در مدرسه علوی حضور داشتند و ما هم با ایشان در مدرسه علوی شاهد ملاقات هایشان با مردم بودیم.