لازم است به عنوان مقدمه یادآور شویم که حتی در موضوعات علمی وقتی شرایط عوض شود، قواعد آن نیز تابع شرایط جدید خواهد بود. مثلاً آب در صد درجه سانتی‌گراد در کنار دریا به جوش می آید اما در قله کوه ها که فشار جو کمتر است، دمای جوش مایعات نیز پایین میآید. بدیهی است در امور توصیه ای این حکم کلی نیز جاری است؛ یعنی حکم هر موضوع تابع شرایط زمانی – مکانی همان موضوع است؛ اما نکته مهم این است که گاه برخی توصیه ها جهت آن است که شرایط از وضع مطلوب به وضع نامطلوب تغییر مسیر ندهد. نه آنکه اگر شرایط بهتری حاصل شد، همچنان سعی شود که در موقعیت و گذشته و حال باقی بمانیم. کسانی که با مبانی اندیشه ای امام خمینی(ره) آشنایی دارند، به خوبی می دانند که ایشان اندیشمندی پیشرو بودند و بسیاری از توصیه های ایشان هشداری است که از مسیر ترقی عقب نمانیم و به گذشته و حال دل‌خوش نداریم. بنابراین امروزه تصور یک نظام حکومتی الکترونیکی که در آن وظایف هیئت دولت، وظایف نمایندگان مجلس و قوه قضاییه به یک سیستم کارآمد الکترونیکی سپرده شود، دور از ذهن نیست. چنانکه تاکنون نیز برخی از امور اجرایی از انسان گرفته شده و به ماشین سپرده شده است. مثلاً در قدیم برای تکثیر یک کتاب لازم بود افرادی خوش خط از کتاب اصلی رونویسی کنند که برای این منظور وقت زیادی صرف می شد؛ اما اکنون صنعت چاپ و بالأخص رونوشت برداری رایانه ای در زمانی بسیار اندک این مهم را به خوبی به انجام می رساند.
خودپردازها نیز به جای کارمندان بانک ها خدمات شبانه روزی ارائه می دهند. حتی بسیاری از امور بانکی هم اکنون با تلفن همراه به انجام می رسد. همچنین دوربین هایی که در چهارراه‌ها و خیابان ها نصب شده به جای پلیس می توانند رانندگان متخلف را جریمه کنند.
بنابراین تصور اینکه در زمانی نه چندان طولانی رایانه ها بتوانند تمایلات و خواست آحاد مردم را جمع آوری کرده و بر اساس نظر مکنون و آشکار همه افراد، به وضع قانون مبادرت کنند، در این صورت وجود مجلس و نمایندگان به سبک فعلی منسوخ خواهد شد و چنین امری نباید خیال پردازی صرف تلقی گردد. در آن صورت به طور طبیعی توصیه های امام خمینی(ره) برای انتخاب نمایندگان مجلس باید متناسب با شرایط آن زمان تأویل گردد و یا به طور طبیعی باید نظرات اندیشمندان جدید را دریافت کرد. لذا لازم است امهات و مبانی اندیشه ای امام خمینی(ره) به عنوان یک اسلام شناس که در این قرن زیسته و برای بشر امروز از اسلام سخن گفته مورد توجه باشد.
با این وصف امام خمینی(ره) در وصیت‌نامه سیاسی – الهی 23 بار واژه مجلس را به کار برده اند که یک‌بار آن مربوط به مجلس خبرگان رهبری و 22 بار دیگر مرتبط با مجلس شورای ملی مشروطه و مجلس شورای اسلامی می باشد. با مرور آن ها دیده می شود که آن توصیه ها به نحو غالب موضوعاتی است که عام تر از شرایط زودگذر زمانی و مکانی می باشد. به عنوان مثال یکی از مواردی که ایشان یادآور شده اند مقایسه بسیاری از نمایندگان مجلس شورای ملی مشروطه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی است که به نحو غالب در زمان ایشان نمایندگان مجلس شورای اسلامی از خصوصیات مثبت تری برخوردار بودند ولی نظر به آنکه برخی از توصیه‌های امام خمینی(ره) در مورد نمایندگان چه از سوی مردم و چه از سوی نهادهای مسئول کمتر مورد توجه قرار گرفته، روند کلی مجالس شورای اسلامی را با فراز و نشیب هایی که داشته نمی توان در مسیر بهتر شدن دائمی دانست.
با توجه به آنکه غالب توصیه های امام خمینی(ره) به مردم و مسئولین هشدار است که به وضع گذشته باز نگردیم، می توان گفت در صورت عمل به وصیت ایشان آنگاه هر دوره از دوره قبل باید شرایط مطلوب تری حاصل شود که اگر آن شرایط با امروز هم قابل مقایسه نباشد، در طول آن است. لذا به یکی از فرازهایی که امام(ره) در مورد مجلس شورای اسلامی مرقوم داشته اند و مؤید این نظر است بنگریم:
« ز. از مهمات امور، تعهد وکلای مجلس شورای اسلامی است. ما دیدیم که اسلام و کشور ایران چه صدمات بسیار غم انگیزی از مجلس شورای غیر صالح و منحرف، از بعد از مشروطه تا عصر رژیم جنایتکار پهلوی و از هر زمان بدتر و خطرناکتر در این رژیم تحمیلی فاسد خورد؛ و چه مصیبت ها و خسارت های جانفرسا از این جنایتکاران بی ارزش و نوکرمآب به کشور و ملت وارد شد. در این پنجاه سال یک اکثریت قلابی منحرف در مقابل یک اقلیت مظلوم موجب شد که هر چه انگلستان و شوروی و اخیراً امریکا خواستند، با دست همین منحرفانِ از خدا بیخبر انجام دهند و کشور را به تباهی و نیستی کشانند. از بعد از مشروطه، هیچ گاه تقریباً به مواد مهم قانون اساسی عمل نشد- قبل از رضا خان با تصدی غربزدگان و مشتی خان و زمینخواران؛ و در زمان رژیم پهلوی به دست آن رژیم سفاک و وابستگان و حلقه به گوشان آن.
اکنون که با عنایت پروردگار و همت ملت عظیم الشأن سرنوشت کشور به دست مردم افتاد و وکلا از خود مردم و با انتخاب خودشان، بدون دخالت دولت و خانهای ولایات به مجلس شورای اسلامی راه یافتند، و امید است که با تعهد آنان به اسلام و مصالح کشور جلوگیری از هر انحراف بشود. وصیت این جانب به ملت در حال و آتیه آن است که با اراده مصمم خود و تعهد خود به احکام اسلام و مصالح کشور در هر دوره از انتخابات وکلای دارای تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی که غالباً بین متوسطین جامعه و محرومین می باشند و غیر منحرف از صراط مستقیم- به سوی غرب یا شرق- و بدون گرایش به مکتبهای انحرافی و اشخاص تحصیلکرده و مطلع بر مسائل روز و سیاستهای اسلامی، به مجلس بفرستند.» (وصیت‌نامه، متن، صص 43-44)