نجف اشرف؛ ۱۳۴۶_ صدور نامه خطاب به آیت الله محمد یزدی مبنی بر وعده پیروزی و وقوع انفجار عظیم؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۱۶۹ - ۱۷۰
***
نجف اشرف؛ ۱۳۴۶_ صدور نامه خطاب به آیت الله سید محمد رضا سعیدی پیرامون لزوم ادای وظیفه؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲ ص ۱۷۱
***
قم؛ ۱۳۵۷_ صدور پیام خطاب به دانشجویان ایرانی مقیم خارج مبنی بر انتصاب سفیران و اعضای سفارتخانه ها توسط وزارت امور خارجه؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۳۰۶
***
قم؛ ۱۳۵۷_ صدور نامه تشکر خطاب به آقای ابوالاعلی مودودی (لاهور پاکستان)؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۳۰۷
***
مدرسه فیضیه قم؛ ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع گروهی از پاسداران انقلاب اسلامی؛
اهم بیانات:
- اسلام داشت منسی می شد، اسلام را داشتند منهدم می کردند، قرآن را داشتند زیر چکمه ها از بین می بردند. قیام شما جوانهای ایران، قیام شما ملت ایران که قیام الهی بود، نهضت الهی بود؛ قرآن را زنده کرد، اسلام را زنده کرد؛ حیات تازه به اسلام بخشید.
- ما اجازه نخواهیم داد که دولتهای ابرقدرت در مقدرات مملکت دخالت کنند، در ارتش ما دخالت کنند، در فرهنگ ما دخالت کنند، در اقتصاد ما دخالت کنند. گذشت آن وقت که اینها بدون چون و چرا در این امور دخالت می کردند.
- برادران من! از یاد نبرید این رمز پیروزی را. این وحدت کلمه ای که در تمام اقشار ایران پیدا شد، معجزه بود. کسی نمی تواند این را ایجاد کند، این معجزه بود. این امر الهی بود. این وحی الهی بود نه کار بشر!
- اگر نفس خودتان را تطهیر کردید، اگر اعمال خودتان را با قرآن کریم وفق دادید، با احکام اسلام وفق دادید، اگر اخلاق خودتان را اخلاق قرآن کردید، اگر نفس خودتان را تصفیه کردید؛ باک از هیچ چیز نداشته باشید. مردن چیز سهلی است، چیز مهمی نیست.
- ما شهید دادیم؛ لکن شهیدان ما زنده اند، پیش خدا زنده اند. آنجا رزق می خورند، ابدی هستند آنها. و ما هم از خدا می خواهیم که موفق به شهادت بشویم. شهادت زحمت یک آن دارد و سعادت همیشگی به دنبالش است.
- اگر بخواهید خدمت شما پیش خدای تبارک و تعالی اجر داشته باشد، مقصد را مقصدِ الهی کنید؛ برای خدا قدم بردارید، مجاهده را برای خدا بکنید، پاسداری را برای خدا بکنید.
- کاری نکنید که عنایت خدا _ خدای نخواسته _ کم بشود؛ کاری نکنید که برای ولی عصر ایجاد نگرانی بکنید. تفرقه نداشته باشید با هم، با هم تفرقه اندازی نکنید. با هم باشید همه، همه با هم جمهوری اسلام، جمهوری اسلامی؛ همه با هم.
- خدای تبارک و تعالی به طبقات نگاه نمی کند که این طبقه بالاست، این نخست وزیر است، این اعلیحضرت همایونی است، این نمی دانم چه است، این سردار است. نزد خدای تبارک و تعالی اینها هیچ مطرح نیست. در اسلام تقوا مطرح است. هر که تقوایش زیادتر است، پیش خدا کرامتش زیادتر است.
- گاهی قلب انسان طوری می شود که دیگر برای انسان امکان ندارد. آن قلب را از آن طبعی که برایش واقع شده است، از آن ظلمتی که برایش واقع شده است بتواند نجات بدهد. دعا کنید که انسان اینطور نشود.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۳۰۸ - ۳۱۶
***
قم؛ ۱۳۵۷_ دیدار با وزیر مختار پاکستان و خبرنگاران پاکستانی؛
نکته حائز اهمیت:
- این عصر، عصری نیست که مسلمین بنشینند و نگاه کنند تا آنها را چپاول کنند. عصری است که باید همه مسلمین قیام کنند و دست اجانب را از ممالک خود دور کنند.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۳۱۷
***
جماران؛ ۱۳۵۹_ صدور پیام خطاب به ملت ایران؛
نکته حائز اهمیت:
- خاطره شهیدان راه حق جاوید است؛ سربازانی که با نثار خون پاک خود درخت برومند اسلام را آبیاری نموده و مذهب مقدس را تجدید و جاودانه نمودند.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۱۸۲
***
جماران؛ ۱۳۵۹_ صدور پیام خطاب به جانبازان انقلاب و ملت ایران؛
نکته حائز اهمیت:
- سلام و درود بر شما عزیزان که در راه هدف که اسلام عزیز است، سلامت خود را از دست داده و استقلال و آزادی کشور عزیز اسلامی را بیمه نمودید.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۱۸۳
***
جماران؛ ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع روحانیون دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم و مشهد؛
اهم بیانات:
- دستهای مرموز جهانخواران ... دخالت در امور سیاسی را به وضعی تعبیر کرده بود که بر خلاف روحانیت است، و فلان آقا که سیاسی است دیگر نباید در جرگه روحانیت باشد. این امری بود برای منزوی کردن روحانیت و کشاندن آنها به گوشه های انزوا و حجره های مدارس و گوشه های مسجد. این امر را از اروپا گرفته بودند که روحانیت را مثل آنها منزوی کرده تا هر کاری می خواهند به سر ملتها بیاورند.
- شما [ طلاب و روحانیون ] همان طوری که علم باید بیاموزید و تقوا در رأس برنامه شما باشد، در مهیا بودن از برای دخالت در امور سیاسی و امور اجتماعی و دخالت در مشکلات مسلمین و حاضر بودن از برای دفاع از کشورهای اسلامی هم باید کوشش کنید.
- ابرقدرتها به این زودی دست از این کشورهای اسلامی بر نمی دارند و از ایران _ که سرچشمه های نفت ما به جیب آنها بود و تمام مخازن ما به نفع آنها بودند و تمام اشخاصی که از آنها کاری انجام می گرفت به نفع آنها بودند _ اینها الآن دستشان کوتاه شده است. و به این زودی از ما دست بر نمی دارند.
- تمام قشرهای ملت توجه بکنید که جریانهایی در کار است که روحانیین را در چشم مردم یک نحو دیگری جلوه بدهند، و مردم را از روحانیت جدا کنند، و دانشگاه را از روحانیون جدا کنند، و مقاصد خودشان را انجام بدهند.
- باید دانشگاهها و مدارس و همه جا توجه داشته باشند! دانشگاه پیوند خودش را با فیضیه محکم کند، و فیضیه محکم کند پیوستگی خودش را به دانشگاه. شما دو قشری هستید که اگر اصلاح بشوید، ملتها اصلاح می شود و اگر خدای نخواسته شما اصلاح نشوید، ... تمام چیزهای ما را به باد فنا خواهد داد.
- اگر خدای نخواسته از روحانیین و از کسانی که ملبّس به لباس روحانی هستند که بر خلاف دستورات اسلام است صادر بشود، روحانیت را با این اعمال منزوی خواهید کرد، و قلمها بر ضد شما به کار می افتد و شما را از ملت جدا می کند و ملت را از شما جدا می کنند؛ و به سر این کشور آن می آورند که در زمان رضا خان و پسرش آمد.
- عقل سیاسی اقتضا می کند که ما امروز نسبت به آن اشخاصی که در رویه هم حتی با ما مخالفت دارند، لکن در اصل مقصد با ما موافق اند، با ملت موافق اند، مسیرشان مسیر ملت است؛ دست از تمام اختلافات برداریم تا این مملکت را آرام بکنیم و مقصد اصلی مان که اسلام است در این مملکت پیاده بشود و جمهوری اسلامی با محتوای حقیقی خودش در اینجا پیاده بشود.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۱۸۴ - ۱۹۳
***
جماران؛ 1362_ سخنرانی در جمع استانداران سراسر کشور؛
نکته حائز اهمیت:
- ما الآن برای دینمان داریم جنگ می کنیم، برای خاک جنگ نمی کنیم. ما هر روزی که جنگ تمام شد، با روی گشاده با آغوش باز هم ملت عراق را به آغوش می گیریم و جنگ دیگر نداریم با آنها، جنگ ما جنگی است بین اسلام و کفر، نه جنگی است ما بین یک کشور و یک کشور، ما بین اسلام و کفر است.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۸، ص ۳۷۸ -۳۸۶
***
جماران؛ ۱۳۶۶_ صدور اجازه نامه در امور حسبیه و شرعیه خطاب به حجت الاسلام والمسلمین محمد علی انصاری کرمانی؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۴۹۸
***
جماران؛ ۱۳۶۶_ صدور اجازه نامه در امور حسبیه و شرعیه خطاب به آقای حاج حبیب الله عسکر اولادی؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۴۹۹
***
جماران؛ ۱۳۶۷_ صدور نامه خطاب به آیت الله امامی کاشانی؛
آیت الله محمد امامی کاشانی (از فقهای شورای نگهبان) طی نامه ای به محضر حضرت امام (س)، نظر ایشان را مبنی بر استخاره برای تغییر رشته تحصیلی فرزندشان از پزشکی به تحصیل در حوزه علمیه قم جویا شده که معظم له در جواب نوشتند: (فرزند خود را آزاد گذارید تا هر راهی را می خواهد انتخاب کند. شما و مادرش هم دعا کنید تا در آن راه موفق گردد.)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۳۰۹
***