قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع صاحبان صنایع و بازاریان (تغییر شیوه کارِ صاحبان کارخانه ها)
نکته مهم:
این معنا در امروز دیگر عملی نیست که یک دسته ای آن بالاها باشند و همۀ چیزهایی را که بخواهند، به طور اعلی تحقق پیدا بکند؛ پارکها و اتومبیل ها و بساط. یک دسته هم این زاغه نشین ها باشند که اطراف تهران اند، و می بینید آنها را. این نمی شود، این نه منطق اسلامی دارد، نه منطق انصافی دارد، نه صحیح است. و اگر خدای نخواسته اینها صدایشان درآید، دیگر قابل خاموشی نیست.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۸، ص ۴۶۸ - ۴۷۵
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (وحدت کلمه)
اهم بیانات:
در ظرف دو ماه، سه ماه که از پیروزی شما گذشته است، و همه دیدید در پناه وحدت کلمه و در پناه قدرت اسلام این پیروزی را تحصیل کردید و رمز پیروزی شما ایمان و وحدت کلمه بود، در ظرف یکی ـ دو ماه قریب صد گروه با اسمهای مختلف اظهار وجود کردند. یعنی آن انسجامی که ملت به هم پیدا کرد و آن وحدتی که ملت پیدا کرد، و اجانب احساس کردند که با وحدت کلمۀ ملت و با قدرت ایمان، هیچ قدرتی نمی تواند مقابله کند با این قدرت، در صدد برآمدند این قدرت را تضعیف کنند؛ هم قدرت اسلامی را؛ و هم وحدت کلمه را. زحمتهای چندین ساله ای که برای انسجام گروههای مختلف و برای وحدت کلمه بود، اجانب در صدد بر آمدند که به هدر بدهند این زحمتها را و با دستهای ناپاک خودشان و با بی توجهی به بسیاری از اشخاصی که ادعای همه چیز می کنند، این زحمتها نزدیک است به هدر برود. ما گروههای مختلف را مجتمع کردیم و این سد را شکستیم و الآن گروههای مختلف، حدود صد گروه، تا کنون اظهار وجود کرده اند! و این اظهار وجود منتهی به معدومیت همه خواهد شد.
ای احزاب مختلف، ای گروههای مختلف! اگر شما برای کشور خودتان دلسوز هستید و برای ملتتان دلسوز هستید، باید بدانید که این ایجاد گروههای مختلف برای ملت سم قاتل است و کشور شما را باز به حال اول خدای نخواسته برمی گرداند.
ملت ایران، بانوان محترم، برادران محترم، به داد اسلام برسید! اسلام امروز امانت است در دست شما؛ خیانت نکنید به این امانت. روحانی، دانشگاهی، بازرگان، دهقان، کارگر، شهری، دهاتی، عشایر، اسلام امروز در خطر است؛ نه ما. خطر برای ما بود، اشکال نبود.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۸، ص ۴۷۶ - ۴۸۲
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع روحانیون، پرسنل کمیته و سپاه (وظایف روحانیون و پاسداران)
اهم بیانات:
دشمنها الآن دنبال این هستند که مکتب ما را به تباهی بکشند؛ برای اینکه آنی که از آن می ترسند این است. دشمنهای ما از من و شما نمی ترسند، از مکتب ما می ترسند. آنها که خودشان را شکست خورده می دانند، شکست خورده از من و شما نمی دانند؛ شکست خورده از ایمان شما می دانند. آنها فهمیدند، لمس کردند که یک دسته ای با قدرت «الله اکبر»، بر آنها غلبه کردند، اینها این قدرت را می خواهند از شما بگیرند، و شما حفظش کنید.
باید همه بیدار بشویم، همه توجه بکنیم، هم اصلاح کنیم خودمان را که خدای نخواسته تخلّف نکنیم؛ و هم توجه کنیم به اینکه اگر یکی تخلف کرد جلویش را بگیریم، نه با داد و دعوا؛ گفتن با ملایمت. اگر یک کسی یک کار خلافی کرد و صد نفر آدم با ملایمت سلام کرد، تعارف کرد، ... آن کار خوب نبوده، تأثیر می کند در انسان و نمی تواند تخلف بکند.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۸، ص ۴۸۳ - ۴۹۱
***
جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع درجه داران نیروی دریایی (حکومت در ادیان توحیدی و غیرتوحیدی)
اهم بیانات:
مقصد عالی اسلام و همۀ مکتبهای توحیدی این است که انسان درست بشود.
اطمینان قلوب به رسیدن به خداست، به غیر او هیچ آرام نیست قلوب. خودشان هم ملتفت نیستند که این نفس توجه به کمال مطلق دارد، منتها کمال را گم می کنند. نفس انسان متوجه به این است که برسد به کمال مطلق. تشخیص اینکه این کمال است، آن کمال است، آن کمال است، این اشتباه در اینجاهاست. یک کسی علم را کمال می داند، دنبال علم می رود.
یک کسی قدرت را کمال می داند، دنبال قدرت می رود. همۀ اینهایی که دست و پا می زنند در دنیا، دنبال اینند که کمال مطلق را پیدا کنند؛ یعنی، همه دنبال اینند که خدا را پیدا کنند، متوجه نیستند خودشان.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۵۰۳ - ۵۱۲
***
جماران، ۱۳۶۵_ نامه به آقای خامنه ای (تسلیت ارتحال والد ایشان)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۷۱
***