بمناسبت سالروز شهادت شهیدِ رمضان؛

حضرت امام خبر شهادت کدام شهید را به خانواده اش داد؟

امام فرمود: همان شبی که این روحانی مبارز به شهادت رسید، خبر شهادتش را برای من تلگراف کردند و من به شدت از این موضوع ناراحت شدم و غصه خوردم که ما محروم ماندیم از نعمت بزرگی مانند شهید اندرزگو که تجربه های گرانبهایی در مبارزات داشت.

کد : 176059 | تاریخ : 02/06/1398

پرتال امام خمینی(س): فرزند شهید اندرزگو در خاطرات خود می گوید: یاد دارم زمانی که در تهران و مدرسه‌ رفاه خدمت امام رسیدیم، ایشان دو برادر کوچک‌تر من را روی پاهای خود نشاندند و ما را مورد تفقد و مهربانی قرار دادند. ایشان پس از کمی مقدمه‌چینی خبر شهادت پدر را به ما دادند. بعد از شنیدن خبر شهادت پدر، مادرم طبیعتاً بسیار دگرگون و ناراحت شدند. حضرت امام هم برای مادر ما از حضرت زینب سلام‌الله‌علیها و صبر ایشان مثال زدند و او را به صبر و بردباری نصیحت فرمودند. سپس برای ما دعا کردند و من هنوز هم که هنوز است، تأثیرات دعای امام را در زندگی خودم می‌بینم. امام (س) می‌فرمودند: «همان شبی که این روحانی مبارز به شهادت رسید، خبر شهادتش را برای من تلگراف کردند و من به‌ شدت از این موضوع ناراحت شدم و غصه خوردم که ما محروم ماندیم از نعمت بزرگی مانند شهید اندرزگو که تجربه‌های گرانبهایی در مبارزات داشت.» 

زندگینامه: سید علی اندرزگو که از مبارزان مسلح مخالف حکومت پهلوی و از پرکارترین فعالان ضد رژیم به شمار می رفت، در سال ۱۳۱۸ هجری شمسی و در ظهر روز ۱۹ ماه مبارک رمضان متولد شد. وی که از تربیت‌ یافتگان مکتب اهل بیت علیهم السلام بود روز خود را با زیارت عاشورا آغاز می کرد و در تمام عمر، حتی برای یکبار نمازش قضا نشد. از آنجایی که سید علی به علوم دینی علاقه وافری داشت پس از بازگشت از کار روزانه نیز تا پاسی از شب به مطالعه چشمه فیاض این علوم می پرداخت و بهره ها می برد. 

شهید اندرزگو، در نوجوانی و سال های شکل گیری شخصیتش با نواب صفوی آشنا شد. منش و شخصیت این روحانی مبارز، در ذهن و ضمیر او اثری ژرف گذاشت و فرآیند این تاثیر روحی، آشنایی با تشکیلات فدائیان اسلام و راه مبارزاتی آنها بود که در تعیین مشی مبارزاتی شهید اندرزگو نقش بسزایی داشت. ایشان از ۱۶سالگی فعالیت های سیاسی خود را آغاز کرد و در حدود ۲۵ سالگی بود که ترور حسنعلی منصور (نخست وزیر) را انجام داد. تروری که یک برگ درخشان از زندگی او به شمار می آید.

ماموران امنیتی به حدی در دستگیری او ناتوان شده بودند که دیگر نمی دانستند چه بکنند. لذا عکس های او را به تمامی ادارات دولتی ارسال کرده و بر تمام در و دیوارهای ساختمان ها آویخته بودند. حتی در این زمینه شش میلیون تومان جایزه نیز برای دستگیر کننده او در نظر گرفته شده بود. ولی او که همیشه لبخندی از روی استهزاء بر لب داشت با خونسردی تمام، از چنگال آنان فرار کرده و در مکانی دیگر مشغول به فعالیت می شد. اما سرانجام این مرد بزرگ که سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) ۱۴ سال در تعقیب وی بود و هیچگاه نتوانست زنده او را دستگیر کند، در تاریخ دو شهریور ۵۷  که مصادف با ۲۱ رمضان بود با زبان روزه به شهادت رسید و در (قطعه ۳۹، ردیف ۷۲، شماره ۵۵) بهشت زهرا سلام الله علیها به خاک سپرده شد.


انتهای پیام /*