***
(تقدیم به امام راحل)
در آن زمان که نگاهت به بی زمان افتاد
زمین گریست، زمان مرد، آسمان افتاد
پرندگان همگی بی بهانه لال شدند
همای پیر سعادت از آشیان افتاد
شکست سقف فلک، هر ستاره ای پژمرد
و بی حضور تو خورشید از نشان افتاد
تو شعر ناب زمان بوده ای که بعد از تو
هر آنچه لحن و غزل بود از دهان افتاد
نمانده شوق شکفتن، شب از کرانه دمید
به روزهای بهارین ما خزان افتاد
پیام فرامرزی
***