نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ مصاحبه با تلویزیون فرانسه درباره اوضاع ایران پس از تبعید شاه
اهم بیانات:
ما امیدواریم که ارتش به تمام اقشارش برگردد؛ البته قشرهایی از او رو به ملتند. لکن صلاح ارتش این است که همه برگردند به آغوش ملت، و با شاهی که کنار رفت و دیگر برگشت ندارد، هیچ تماسی نداشته باشند؛ و توهّم نکنند که باید به شاه وفادار باشند. شاهی که به ملت آنها خیانت کرد و این همه جنایات به برادران آنها وارد کرد و ارتش را به صورت یک وابسته درآورد و اقتصاد ملت ما را فلج کرد و زراعت ملت ما را از بین برد، این شاه قابل این نیست که به او
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۵، ص ۴۹۸ - ۵۰۰
***
قم، ۱۳۵۸_ استفتاء درباره صلاحیت مخالفین با قانون اساسی برای ریاست جمهوری
بسم الله الرحمن الرحیم
[حضور محترم آیت الله العظمی امام خمینی ـ دامت برکاته
پس از اهدای سلام و تحیت، آیا کسانی که به قانون اساسی رأی نداده اند و با آن مخالفند، می توانند رئیس جمهور شوند؟ جمعی از مؤمنین]
بسمه تعالی
کسی که به قانون اساسی رأی مثبت نداده، صلاحیت ریاست جمهوری ایران را ندارد.
روح الله الموسوی الخمینی
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۱۱۹
***
قم، ۱۳۵۸_ وصیت نامه و تعیین آقایان پسندیده و منتظری به عنوان وصی
بسم الله الرحمن الرحیم
غُرّۀ ربیع الاول ۱۴۰۰
اشهد ان لا اله الا الله و ان محمد رسول الله و الائمة علیهم السلام ائمةٌّ معصومین و ان ما جاء به النبی حقٌّ.
قبلاً در نجف اشرف که بودم برای امور ایران، چهار نفر از آقایان علمای اعلام را وصی خود قرار داده بودم. اینک که در قم هستم وصیت سابق را لغو نمودم، و وصی خود قرار دادم حضرت حجت الاسلام والمسلمین آقای پسندیده، اخوی مکرم و جناب حجت الاسلام والمسلمین آقای منتظری ـ دامت افاضاتهما ـ را راجع به جمیع امور، خصوصاً مربوط به وجوه شرعیه که در نزد خودم و آقای پسندیده یا جای دیگر است. کسی حق مزاحمت با آنان را ندارد، و این دو نفر وصی مطلق من هستند.
امید است ان شاءالله تعالی موفق و مؤید باشند. و مقدار جزئی وجه شخصی من هست که در طبقۀ بالای محلی که وجوه در آنجا است، می باشد؛ در طرف راست آن محل؛ آنچه در آنجا است به مخدره مادر احمد بدهند.
از فرزندانم می خواهم که با هم با صلح وصفا عمل کنند.
و از احمد می خواهم که با مادر و خواهرانش با کمال خوبی عمل نماید. و همه از مادرشان اطاعت کنند. و از همه می خواهم که با حسین و مریم خوشرفتاری کنند.
و امیدوارم که همه سلامت باشند، و در اطاعت خدای تعالی از خداوند تعالی توفیق همه را خواهانم.
روح الله الموسوی الخمینی
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۱۲۰ - ۱۲۱
***
قم، ۱۳۵۸_ نامه به آقای پسندیده درباره اعتبار وصیت پیشین
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۱۲۲
***
جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (اغفال جهان سوم در جهت استثمار آنها)
اهم بیانات:
ملتی که بخواهد سر پای خود بایستد و ادارۀ کشور خودش را خودش بکند، لازم است که اول بیدار بشود. در سیر الی الله هم اهل معرفت گفته اند که یَقْظه ـ بیداری ـ اوّل منزل است.
ما تا بیدار نشویم از این خواب و تا توجه به این نکنیم که ما هم انسان هستیم، و ما هم شخصیت داریم و ما هم ملتهای بزرگ هستیم، ما هم، مسلمین هم یک میلیارد تقریباً جمعیت با همۀ وسایل دارند، تا این معنا را ما باورمان نیاید، نمی رویم دنبال کار. یک جمعیتی اگر نشستند و دستشان را دراز کردند پیش یک جمعیتهای دیگر که بده به ما، تمام همّشان این بود که هر چه می خواهد از خارج بیایند و بدهند به شما و ذخایر شما را از اینجا ببرند در اِزای آن چیزی که می دهند، این ملت اگر یک میلیون سال هم زندگی بکند همان حال اوّل است، تنبل بار می آید، بی اراده بار می آید. این تبلیغات دامنه داری که کردند و حالا هم باز می کنند به گوش شما نباید برود. شما باید بیدار بشوید و از این خوابی که بیشتر از چندصد سال به ما تزریق کردند و ما را خواب کردند. اول قدم این است که ما بیدار بشویم. بفهمیم که ما هم از جنس بشر هستیم و ممالک دیگر و رژیمهای دیگر و نژادهای دیگر برتر نیستند از ما. منتها آنها با تبلیغاتشان ما را جوری کردند که همیشه دستمان طرف غرب یا طرف شرق دراز باشد.
امید در خودتان ایجاد کنید. نویسنده های ما، گویندگان ما همه شان دنبال این باشند که به این ملت امید بدهند. مأیوس نکنند ملت را. بگویند توانا هستیم. نگویند ناتوان هستیم. بگویند خودمان می توانیم و واقع همین طور است، می توانیم. اراده باید بکنیم.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۵۳۱ - ۵۴۰
***