پرتال امام خمینی(س): امام خمینی(س) در دیدار با نمایندگان کانون نویسندگان ایران که خانم سیمین دانشور نیز در جمع آنان حاضر بوده، با اشاره به اهمیت موضوع وحدت در همه قشرها بخصوص نویسندگان می فرماید: آقایان! شما نویسندگان الآن تکلیف بسیار بزرگی بر عهده تان هست. پیشتر قلم شما را شکستند؛ الآن قلم شما باز است لکن استفاده از قلم در راه آزادی ملت، در راه تعالیم اسلامی بکنید. این ملت که می بینید، تمامشان زیر بیرق اسلام است که وحدت پیدا کردند. اگر نبود قضیه وحدت اسلامی، ممکن نبود اجتماع اینها. الآن از بچه چند ساله تا پیرمرد هشتاد ساله همه با هم در این نهضت شرکت دارند، و همه با هم در این پیروزی شرکت دارند؛ همه با هم هم صدا آزادی را طلب میکنند و استقلال را- و الحمد للَّه اینها دست آمده است- و جمهوری اسلامی را میخواهند؛ و آن هم ان شاء اللَّه با آرای عمومی به دست میآید. آنچه که لازم است الآن برای همه ما حفظ این وحدت است. در دانشگاه گاهی الآن دیده شده که یک تشنجاتی واقع میشود. این یا آگاهانه هست یا از روی ناآگاهی. در هر صورت اگر خدای نخواسته آگاهانه باشد باید بگویم خیانت است، و اگر ناآگاهانه باشد باید بگویم که جهالت است. امروز روزی نیست که این ملت [که] این پیروزی را به دست آورده است ما با تشنجات این را به هم بزنیم. امروز روزی نیست که ما با حمله به مراکز عمومی یا به مراکز خصوصی این نهضت را آلوده کنیم. امروز روز وحدت کلمه است. همه ما، هر کدام در هر راهی که هستیم، در هر راهی [هر] مسلکی که داریم، همه الآن باید مجتمع بشویم تحت یک لوا. اگر مجتمع نشویم تحت یک لوا همه ما را از بین خواهند برد. صحیفه امام، ج۶، ص: ۱۸۹
من چیزی که از نویسندگان میخواهم این است که همان طور که ما طلبه ها مکلف هستیم، شما آقایان نویسندگان هم مکلف هستید. الآن از قلمتان استفاده کنید و برای خیر این ملت و برای خیر این جامعه قلمفرسایی کنید. خداوند به همه شما سلامت و عزت بدهد. صحیفه امام، ج6، ص: 191
گفتنی است که در این دیدار جمعی از اعضای کانون نویسندگان حضور داشتند که عبارت بودنداز آقایان: اسفندیار فرد، باقر پرهام، بزرگ پورجعفر، فریدون تنکابنی، اسماعیل خویی، مصطفی رهنما، غلام حسین ساعدی، محمد علی سپانلو، جلال سرفراز، فریدون فریاد، محمد قاضی، سیاوش کسرایی، جواد مجابی، محمد مختاری، نعمت میرزا زاده( آزرم)، جمال میر صادقی، منوچهر هزارخانی، محسن یلفانی و خانم سیمین دانشور. در آغاز باقر پرهام از سوی حضار متنی را خطاب به امام قرائت کرد.