قم؛ ۱۳۴۱ _ پیام به ملت ایران (اعتراض به زیر پا گذاشتن احکام اسلام)
اهم پیام:
هدف اجانب قرآن و روحانیت است. دستهای ناپاک اجانب با دست این قبیل دولتها قصد دارد قرآن را از میان بردارد، و روحانیت را پایمال کند. ما باید به نفع یهود، امریکا، و فلسطین هتک شویم، به زندان برویم، معدوم گردیم، فدای اغراض شُوم اجانب شویم.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۱۵۳ - ۱۵۴
***
قم؛ ۱۳۴۱ _ پیام به علما و روحانیون (اعلام عزای عمومی در نوروز )
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۱۵۶
***
قم؛ ۱۳۵۷_ نامه به استاندار فارس جهت همکاری با نماینده اعزامی
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۳۷۰
***
قم؛ ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع کارکنان مخابرات (دسیسه های عمال خارجی)
اهم بیانات:
ملت ما خونها داد، ملت ما رنجها کشید. پنجاه و چند سال آنقدر رنج کشید که دیگر طاقت نیاورد. و می دانید که رمز پیروزی شما ملت بزرگ، وحدت کلمه و اتکال به ایمان بود
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۳۷۱ - ۳۷۲
***
تهران؛ ۱۳۵۸_ پیام رادیو ـ تلویزیونی به ملت ایران (مسئولیت ملت در انتخابات مجلس)
اهم پیام:
امروز سرنوشت اسلام و سرنوشت مسلمین در ایران و سرنوشت کشور ما به دست ملت است. و اگر مسامحه کنند در این امر، اهمال کنند، نروند و رأی ندهند، مسئولیت متوجه خود آنهاست عیناً. و اگر بروند و در تشخیص مسامحه کنند و اشخاص متعهد مسلم، کسانی که برای کشور و برای اهالی کشور ارج قائل هستند، کسانی که نمی خواهند زمام امور کشور ما به دست چپ بیفتد یا به دست راست بیفتد، این اشخاص را چنانچه تعیین کنند، به تکلیف خودشان عمل کرده اند. و چنانچه مسامحه در این امر کنند و آنها پیش ببرند، آنهایی که می خواهند ما را به زنجیر چپ و راست بپیوندند و ما را اسیر کنند در دست قدرتهای بزرگ، اگر آنها پیش ببرند و شما ساکت باشید، تمام مسئولیت متوجه شماست. امروز مسئولیت بزرگی به عهدۀ همۀ ماست
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۱۸۰ - ۱۸۴
***
جماران؛ ۱۳۶۱_سخنرانی در جمع بانوان «مؤسسه 12 فروردین» قم و تهران (توطئه کشف حجاب)
اهم بیانات:
شما بانوان در پشت جبهه، آن فعالیتی را می کنید که آن سلحشوران در جبهه ها، و همان طوری که آنها مشغول فعالیت هستند، شما مشغول فعالیت هستید. یک راه، از راه ساختن خود و جوانهای خود و خانمهای جوان و یک راه، از راه پشتیبانی به آنهایی که در جبهه هستند؛ و این یک امری است که بسیار مورد تشکر است و بسیار ارزنده است و در پیش خدای تبارک و تعالی ارزندگی شایان دارد
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۳۵۹ - ۳۶۴
***
