هر روز با امام / ۱۴ فروردین / نگاهی به اتفاقات دوران حیات امام

در این نوشتار سعی بر این است که به اهم وقایع و رخدادهای حیات پربرکت حضرت امام خمینی (س) اشاره گردد. ضمنا در ادامه مناسبتهای ملی و مذهبی روز را در سیره و اندیشه امام جستجو می کنیم...

کد : 177641 | تاریخ : 14/01/1403

قم؛ ۱۳۴۰_مصاحبه با خبرنگاران روزنامه کیهان (وضعیت حوزه علمیه پس از رحلت آیت الله بروجردی)

اکنون اعضای حوزه سرگرم عزاداری هستند؛ لکن پس از تخفیف مجالس سوگواری مدرسین کار خود را آغاز خواهند کرد. حوزۀ علمیه قم را خدا حفظ می کند. قبل از مرحوم آیت الله به دست دیگران محفوظ شد و بعد از ایشان هم امر با خداست، ان شاءالله  خداوند آن را حفظ خواهد کرد.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۴۷۸

***

قم؛ ۱۳۵۸_نامه تشکر از پشتیبانی عشایر به آقای محمد کرمی

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۶، ص ۴۷۰

***

جماران؛ ۱۳۶۱_ یاد نامه به درخواست خانم فرشته اعرابی (ابراز امیدواری برای تربیت فرزندی شایسته)

بسمه تعالی 

     برای فرشتۀ عزیز که به اخلاق خوب متّصف است آرزوی سعادت در دنیا و آخرت می نمایم. امید است فرزند عزیز خود را به اخلاق اسلامی و آداب دینی تربیت نماید که برای جمهوری اسلامی فرد مفید و برای مسلمانان خدمتگزار خوب باشد.

14 فروردین 61

روح الله الموسوی الخمینی

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۶، ص ۱۶۰

***

جماران؛ ۱۳۶۱_ سخنرانی در جمع مسئولان حزب جمهوری اسلامی (جلوگیری از نفوذ منحرفین)

اهم بیانات:

 اینکه در روایات ما هست که حُبُّ الدنیا رأس کُلِّ خَطیئَةٍ این یک واقعیتی است. و اساس حب دنیا هم، ریشۀ حب دنیا هم حب نفس است که آن هم حب دنیاست. تمام فسادهایی که در بشریت پیدا شده است، از اوّلی که بشریت تحقق پیدا کرده است تاکنون و تا آخر، منشأش همین حب نفس است. از حب نفس است که حب به جاه، حب به مقام، حب به مال و حب به همۀ انگیزه های شهوانی پیدا می شود. و انبیا اساس کارشان این بوده است که این حب نفس را تا آن مقدار که ممکن است سرکوب کنند ونفسها را مهار کنند.

 صدام را وادار کردند که به این کشور اسلامی حمله کند و از زمین و هوا و دریا حمله کرد به ما و بعضی از اشخاصی که آن وقت سردمدار بودند، خیانت کردند به این کشور و در عین حالی که اطلاع داشتند، چیزی نگفتند. لکن همین صدامی که حمله کرد به کشور ما، با اسم اسلامی و اینکه با گبرها می خواهم مبارزه کنم، با این اسم خودش را آرایش می داد و این، جز یک انحطاط اخلاقی کثیف هست؟ و آنهایی که از اول تا حالا به صدام اسلحه دادند، پول دادند و ارتش برایش فرستادند، اینها همه می گویند ما مسلمان هستیم و طریقۀ ما طریقۀ اسلام است، با کی اینها دارند مبارزه می کنند؟ با آن جمعیتی که از بچه و بزرگشان، از مرد و زنشان، از حکومت تا مجلس و تا هر جا انسان ملاحظه می کند و آنها هم می دانند، همه هر چه دارند هی فریاد اسلام را می زنند؟ آنهایی که می گویند ما مسلم هستیم و مسلمان هستیم و طریقه اسلام را داریم؟

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۶، ص ۱۶۱ - ۱۷۴

***

جماران؛ ۱۳۶۷_ سخنرانی در جمع مسئولان و کارکنان وزارت پست (برداشت های مختلف از انتظار فرج)

اهم بیانات:

برداشتهایی که از انتظار فرج شده است؛ بعضی اش را من عرض می کنم. بعضیها انتظار فرج را به این می دانند که در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان ـ سلام الله علیه ـ را از خدا بخواهند. اینها مردم صالحی هستند که یک همچو اعتقادی دارند. بلکه بعضی از آنها را که من سابقاً می شناختم بسیار مرد صالحی بود، یک اسبی هم خریده بود، یک شمشیری هم داشت و منتظر حضرت صاحب ـ سلام الله علیه ـ بود. اینها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل می کردند و نهی از منکر هم می کردند و امر به معروف هم می کردند، لکن همین، دیگر غیر از این کاری ازشان نمی آمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند، نبودند.

     یک دستۀ دیگری بودند که انتظار فرج را می گفتند این است که ما کار نداشته باشیم به اینکه در جهان چه می گذرد، بر ملت ها چه می گذرد، بر ملت ما چه می گذرد؛ به این چیزها ما کار نداشته باشیم، ما تکلیف های خودمان را عمل می کنیم، برای جلوگیری از این امور هم خود حضرت بیایند ان شاءالله ، درست می کنند؛ دیگر ما تکلیفی نداریم. تکلیف ما همین است که دعا کنیم ایشان بیایند و کاری به کار آنچه در دنیا می گذرد یا در مملکت خودمان می گذرد، نداشته باشیم. اینها هم یک دسته ای، مردمی بودند که صالح بودند

     یک دسته ای می گفتند که خوب، باید عالم پر [از] معصیت بشود تا حضرت بیاید؛ ما باید نهی از منکر نکنیم، امر به معروف هم نکنیم تا مردم هر کاری می خواهند بکنند؛ گناه ها زیاد بشود که فرج نزدیک بشود.

     یک دسته ای از این بالاتر بودند، می گفتند: باید دامن زد به گناهها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت ـ سلام الله علیه ـ تشریف بیاورند. این هم یک دسته ای بودند که البته در بین این دسته، منحرفهایی هم بودند، اشخاص ساده لوح هم بودند، منحرفهایی هم بودند که برای مقاصدی به این دامن می زدند.

     یک دستۀ دیگری بودند که می گفتند که هر حکومتی اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حکومت باطل است و بر خلاف اسلام است. آنها مغرور بودند. آنهایی که بازیگر نبودند، مغرور بودند به بعض روایاتی که وارد شده است بر این امر که هر عَلَمی بلند بشود قبل از ظهور حضرت، آن علم، علم باطل است. آنها خیال کرده بودند که نه، هر حکومتی باشد، در صورتی که آن روایات [اشاره دارد] که هر کس علم بلند کند با علم مهدی، به عنوان «مهدویت» بلند کند، [باطل است.]

     حالا ما فرض می کنیم که یک همچو روایاتی باشد، آیا معنایش این نیست که تکلیفمان دیگر ساقط است؟ یعنی، خلاف ضرورت اسلام، خلاف قرآن نیست این معنا که ما دیگر معصیت بکنیم تا پیغمبر بیاید، تا حضرت صاحب بیاید؟ حضرت صاحب که تشریف می آورند برای چی می آیند؟ برای اینکه گسترش بدهند عدالت را، برای اینکه حکومت را تقویت کنند، برای اینکه فساد را از بین ببرند. ما برخلاف آیات شریفۀ قرآن دست از نهی از منکر برداریم، دست از امر به معروف برداریم و توسعه بدهیم گناهان را برای اینکه حضرت بیایند؟ حضرت بیایند چه می کنند؟ حضرت می آیند، می خواهند همین کارها را بکنند. الآن دیگر ما هیچ تکلیفی نداریم؟

ما تکلیف داریم که، اینکه می گوید حکومت لازم نیست، معنایش این است که هرج و مرج باشد. اگر یک سال حکومت در یک مملکتی نباشد، نظام در یک مملکتی نباشد، آن طور فساد پر می کند مملکت را که آن طرفش پیدا نیست. آنکه می گوید حکومت نباشد، معنایش این است که هرج و مرج بشود؛ همه هم را بکُشند؛ همه به هم ظلم بکنند برای اینکه حضرت بیاید. حضرت بیاید چه کند؟ برای اینکه رفع کند این را. این یک آدم عاقل، یک آدم اگر سفیه نباشد، اگر مغرض نباشد، اگر دست سیاست این کار را نکرده باشد که بازی بدهد ماهارا که ما کار به آنها نداشته باشیم، آنها بیایند هر کاری می خواهند انجام بدهند، این باید خیلی آدم نفهمی باشد

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۳ - ۱۷

***

جماران؛ ۱۳۶۸_ حکم انتصاب آقای احمد جنتی به سمت ریاست سازمان تبلیغات اسلامی

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۳۳۹

***

جماران؛ ۱۳۶۸_ حکم به دادستان کل و رئیس دیوان عالی کشور (رسیدگی به درخواست وزیر بهداشت)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۳۴۱ - ۳۴۲

***

انتهای پیام /*