هجرت از خود

تا انسان به خود مشغول است نمی تواند کاری بکند. برای اینکه خودها هستند. افراد‏‎ ‎‏هستند تا شما به خود مشغولید و برادرتان هم همین طور و من هم همین طور. و برادرم‏‎ ‎‏همین طور. هر کدام یک آمال خاصی دارید. تا توجه به خود است اقبال به خود است و‏‎ ‎‏پشت به خدا، همه نکبتها هست. در پیروزی شما عکس بود مطلب. از آمال خودتان‏‎ ‎‏دست برداشته بودید. آن وقت اگر یک کسی به شما می گفت که شغل شما آیا خوب‏‎ ‎‏است، آیا دکانتان مثلاً چطور است، شاید مسخره اش می کردید، که حالا وقت این حرف‏‎ ‎‏نیست. پشت کردید به آمال خودتان و رو کردید به خدا. این توجه به خدا و هجرت از‏‎ ‎‏خود به خدا بزرگترین هجرتهاست.

صحیفه امام، ج ۱۱، ص:۱۶۹