جایگاه کار و کارگر در اندیشه امام خمینی (ره) چگونه بوده و ایشان چه توصیه هایی به کارگران داشته اند؟

با سلام و عرض تبریک روز جهانی کارگر به همه کارگران و تلاشگران عرصه صنعت، کشاورزی، معدن و خدمات که با همه توان چرخه زندگی جامعه را با وجود همه مشکلات بویژه در شرایط تحریم های ظالمانه و جنگ اقتصادی کشور، به حرکت و چرخش درمی آورند، به اطلاع شما مخاطب محترم می رساند که قشر عزیز و زحمتکش کارگر به عنوان سربازان خط مقدم استقلال اقتصادی کشور در نظام جمهوری اسلامی ایران که منبعث از مبانی وحیانی و ولایی است...

کد : 177781 | تاریخ : 10/02/1402

با سلام و عرض تبریک روز جهانی کارگر به همه کارگران و تلاشگران عرصه صنعت، کشاورزی، معدن و خدمات که با همه توان چرخه زندگی جامعه را با وجود همه مشکلات بویژه در شرایط تحریم های ظالمانه و جنگ اقتصادی کشور، به حرکت و چرخش درمی آورند، به اطلاع شما مخاطب محترم می رساند که قشر عزیز و زحمتکش کارگر به عنوان سربازان خط مقدم استقلال اقتصادی کشور در نظام جمهوری اسلامی ایران که منبعث از مبانی وحیانی و ولایی است و رهبران آن از جایگاه ارزشمندی برخوردارند و فرمایشات و توصیه های رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (س) در تجلیل و تکریم مقام کارگر و ارزش کار موید این نکته است که آن بزرگوار به روز کارگر فراتر از روز تشکر از کارگران می نگریستند. ایشان با دیدی جهان شمول روز کارگر را روز دفن سلطه ابرقدرتها و روز بازگشت استقلال به مستضعفین جهان می دانستند و در عین حال آن چه را که باعث ادامه حیات جامعه برمی شمردند کار کارگر بود. ایشان به قشر عزیز کارگران توصیه می نمودند که برای آبادانی و حرکت چرخ کارخانه ها و از بین بردن آشفتگی ها و رفع محرومیت ها و بی عدالتی ها تلاش کنند. در اینجا بهتر است به نمونه هایی از فرمایشات آن حضرت (ره) توجه کنیم که سراسر آموزنده است:
« اختصاص یک روز به کارگران شاید به لحاظ تشریفات و تعظیم باشد والاّ هر روز‌‎ ‏روز کارگری است و کارگران است بلکه عالم از کار و کارگر تشکیل شده است. اینکه ما‌‎ ‏یک روز اختصاص بدهیم به کارگر، مثل این است که یک روز را اختصاص بدهیم به‌‎ ‏نور، یک روز را اختصاص بدهیم به خورشید. هر روز نور هست و روز نور است، هر‌‎ ‏روزْ روز خورشید است؛ لکن شاید این برای یک تشریفات و تعظیمی باشد، از این‌‎ ‏جهت مضایقه نیست، لکن اگر واقع بینی باشد، کار و کارگر در تمام عوالم ماقبل طبیعت و‌‎ ‏عالم طبیعت و عوالم مابعدالطبیعه، کار و کارگر همه جاست و تمام موجودات عالم، چه‌‎ ‏موجودات قبل از طبیعت باشد و چه موجودات طبیعی باشد و چه موجودات بعد از‌‎ ‏طبیعت، همه از کارگر پیدا شده است، و کارْ نظیر «وجود» است که در همۀ شئون عالم‌‎ ‏دخالت دارد.»‏ [۱]

«کار مثلِ جلوۀ حق تعالی می ماند که در تمام موجودات سرایت کرده است. همۀ‌‎ ‏موجودات، کار در آنها هست و با کار درست شده اند. همۀ ذرات وجود کارگرند حتی‌‎ ‏ذرات اتمی که در این عالم طبیعت هست، اینها کارگر هستند با هوشیاری. همۀ ذرات‌‎ ‏عالم فعالند و هوشیارند لکن ما گمان می کنیم که هوشیار نیستند: ‌‏وَ اِنْ مِنْ شَی ءٍ الاّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ‌‎ ‏وَلکِن لاتَفْقَهُونَ تَسْبیحَهُمْ‏ [*] همه مُسَبِّح حقند، همه کارگران حق هستند، همه مطیع حق تعالی‌‎ ‎هستند؛ و کار در همه جا هست و عالمْ سرتاسر «روز کارگر» است نه یک روزْ روز‌‎ ‏کارگری است، سرتاسر عالم روز کارگر است، سرتاسر عالَم کارگر است و سرتاسر عالم‌‎ ‏کار است؛ یعنی ذرات وجودی که انسان را و دیگر حیوانات را ـ به ارادة الله تعالی ـ‌‎ ‏موجود می کنند کارگرند و انسانْ کار است، اثر کار آنهاست. تمام این موجوداتی که در‌‎ ‏عالم ملاحظه می کنید اثر کار فعالانۀ جنود الهی است؛ جندالله ، همه کارگر هستند. خدای‌‎ ‏تبارک و تعالی مبدأ کار است.‏» [۲]
«روز کارگر را به ملتهای زحمتکش و خصوص کارگران به واژۀ اعم، تبریک عرض‌‎ ‏می کنم. کارگران از ارزشمندترین طبقه و سودمندترین گروه در جامعه ها هستند. چرخ‌‎ ‏عظیم جوامع بشری با دست توانای کارگران در حرکت و چرخش است. حیات یک‌‎ ‏ملت، مرهون کار و کارگر است. کار خلاصه نمی شود به جنبش مخصوص و کارگر‌‎ ‏خلاصه نمی شود به گروهی خاص؛ و به این انگیزه، روز کارگر روز همۀ ملت است نه‌‎ ‏بخش خاصی از آن.» [۳]

«روز کارگر روز دفن سلطۀ ابرقدرتهاست که با کار با واژۀ اعم، استقلال در همۀ‌‎ ‏ابعادش به مستضعفین جهان برمی گردد و ابرقدرتهای آدمخوار و عالمخوار خلع سلاح‌‎ ‏می شوند؛ و گویی که در آستانۀ روز کارگر، این انفجارهای پی درپی بی رابطه با این روز‌‎ ‏نباشد. ملت شریف ما اگر در این انقلاب بخواهد پیروز شود باید دست از آستین برآرد و‌‎ ‏به کار بپردازد. از متن دانشگاهها تا بازارها و کارخانه ها و مزارع و باغستانها تا آنجا‌‎ ‏که خودکفا شود و روی پای خود بایستد.» [۴]


[*]: سورۀ اسراء، آیۀ ۴۴: «و هیچ موجودی نیست جز آنکه او را به پاکی می ستاید، ولی شما ذکرتسبیح ایشان را در نمی یابید.»
منابع:
[۱]: صحیفه امام، ج ۷،ص: ۱۷۱
[۲]: صحیفه امام، ج ۷، صص ۱۷۳-۱۷۲
[۳]: صحیفه امام، ج ۱۲، ص: ۲۶۴
[۴]: صحیفه امام، ج ۱۲، ص: ۲۶۵

انتهای پیام /*