امروز مردم متوجه به اسلامند، آنها هم به اسلام روی آورده اند. مردم انقلابی شده اند. یک دسته دیگر جوانهایشان را دادند، یک دسته دیگر اموالشان از بین رفته، یک قشر دیگر فریاد زدند، و اینها توی خانه ها نشسته بودند. اگر کمک نمی کردند، لااقل کاری نداشتند. تماشا می کردند ببینند کی جلو می افتد. در خارج نشسته بودند؛ در خارج ایران. در داخل ایران نشسته بودند و نظر دوخته بودند که ببینند کدام طایفه ای که با هم دارند جنگ می کنند غلبه می کنند. هر کدام غلبه کردند بروند زیر علم آنها. حالا مسلمانها غلبه کردند، آمده اند زیر بیرق مسلمان ها. لکن شیطنتشان را دست برنمی دارند. زیر [پرده توطئه می کنند] در ظاهر فریاد می کنند و اسلام را ترویج می کنند و رژیم سابق را «طاغوت» می گویند و رژیم فعلی را «جمهوری اسلامی» می گویند. لکن در زیر پرده مخالفت می کنند با اسلام. مخالفت می کنند با جمهوری اسلامی. اگر امروز کارتر پیش بیاید، اینها سینه زن برای کارترند، حالا هم در زیر دارند سینه می زنند برایش. الآن هم روابط با امریکا، هم مستقیم هست هم مع الواسطه. هر کس پیش بیاید آن طوری است. منافقین این طورند. اصلاً این صفت منافقین است. در زمان رسول الله هم آن گرفتاریی که اسلام برای منافقین داشت و از دست منافقین داشت، از دست کفار نداشت. کفار ایستاده بودند در مقابل هم و جنگ هم می کردند و تو سر هم می زدند و پیش می بردند و یا عقب می نشستند. لکن با منافقین چه بکنند؟ منافقی که آمده و می گوید من برای اسلام هستم و اسلام آوردم؟ و مثل اسلام ابوسفیان و دارودسته او، با او چه بکنند؟ این که دارد می گوید من مسلمانم، با مسلمان که نمی شود کاری کرد، این که ظاهرش آمده و اسلام و نماز هم می خواند و جماعت هم می خواند و پای منبر رسول الله هم می نشیند و اشک هم می ریزد، با این که نمی شود کاری کرد.
صحیفه امام، ج ۱۱، ص: ۲۳۳
انتهای پیام /*