اواخر ماه مبارک رمضان چند نفر از صاحب منصبان عراق خدمت امام رسیده، گفتند: ما در برابر دولت ایران تعهداتی داریم که بر اساس آنها نمی توانیم به شما اجازه فعالیت سیاسی بدهیم. امام فرمودند: شما در برابر دولت ایران تعهداتی دارید من هم در برابر ملت ایران تعهد دارم که نمی توانم دست از فعالیت سیاسی بردارم. اگر ممانعت کنید و نگذارید در اینجا کارم را انجام دهم از عراق خواهم رفت. خیال نکنید من به نجف و کربلا چسبیده ام، خیر، خمینی هر جا برود آنجا را کربلا و نجف می کند.[1]
[1] . پاسدار اسلام، شماره 26، صفحه 57
انتهای پیام /*