برگی از صحیفه رشادت های مردمی (۵)؛ ارتش مورد لطف ملت بود

پرتال امام خمینی(س): یادداشت۱۱۸
در بخش قبلی این سلسله یادداشت‌ پیشین اشاره شد که کنفرانس گوادلوپ بدنبال اجرای حکومت نظامی برای حفظ رژیم بود؛ اما شرایط انقلاب در ادامه به گونه‌ای رقم خورد که هیچگاه ملت و ارتش و امام اجازه چنین کاری را به دولت‌های غربی ندادند. یکی از دلایل عدم موفقیت این طرح که محصول ذهن بیمار دولت‌های غربی به رهبری آمریکا بود، ارتش بود. دلایل متعددی در باره سلامت روحی و فکری بدنه ارتش در دوران منتهی به انقلاب اسلامی در دست است که ارتش هیچگاه بطور صددرصد در خدمت مطامع رژیم طاغوت نبوده است. مقاومت‌های ارتش در مواقع خاص تضاد میان آنها با شاه را به نمایش می‌گذاشت. مهمترین دلیل شکست دولت ازهاری در کمتر از دو ماه، عدم همراهی ارتش با دولت او می‌دانند. یکی از شگفتی‌های انقلاب اسلامی نفوذ انقلاب در بدنه ارتش و نیروی هوایی بود؛ اتفاق مهم تاثیرپذیری ارتش از انقلاب و امام، بخصوص همافران نیروی هوایی و افسران نهاجا که از نظر برخورداری از حقوق و مزایا در ارتش ممتاز بودند، بر خلاف انتظار شاه و آمریکا بود. بدون تردید همراهی اولیه و ثانویه ارتش از انقلاب اسلامی، سهم بزرگی در پیروزی بوجود آورد. آنچه در ادامه از نظر می‌گذرد گوشه‌ای از همراهی بدنه ارتش در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی با مردم است که نقش اساسی در اتفاقات بعدی را رقم زد.
• در تاریخ هشتم دی‌ماه آیت‌الله گلپایگانی به ارتش پیام فرستاد که از خدا بترسید و علیه اسلام و قرآن و ملت وارد عمل نشوید و شما در صفوف نهضت اسلامی برای به ثمر رساندن آن، ملت را یاری نمایید.
• حضرت امام در سخنرانی در روز ۱۲ بهمن فرمود: من باید یک نصیحت به ارتش بکنم و یک تشکر از یک ارکان ارتش، یک قشرهایی از ارتش... می‏خواهیم که شما مستقل باشید. ما داریم زحمت می‏کشیم، ما خون دادیم، ما جوان دادیم، ما حیثیت و آبرو دادیم، مشایخ ما حبس رفتند، زجر کشیدند، می‏خواهیم که ارتش ما مستقل باشد. آقای ارتشبد، شما نمی‏خواهید، آقای سرلشکر، شما نمی‏خواهید مستقل باشید؟ شما می‏خواهید نوکر باشید؟! من به شما نصیحت می‏کنم که بیایید در آغوش ملت؛ همان که ملت می‏گوید بگویید. بگویید ما باید مستقل باشیم. ملت می‏گوید ارتش باید مستقل باشد، ارتش نباید زیر فرمان مستشارهای امریکا و اجنبی باشد؛ شما هم بیایید- ما برای خاطر شما این حرف را می‏زنیم- شما هم بیایید برای خاطر خودتان این حرف را بزنید، بگویید: ما می‏خواهیم مستقل باشیم، ما نمی‏خواهیم این مستشارها باشند. ما که این حرف را می‏زنیم که ارتش باید مستقل باشد، جزای ما این است که بریزید توی خیابان، خون جوان‌های ما را بریزید که چرا می‏گویید من باید مستقل باشم! ما می‏خواهیم تو آقا باشی. (صحیفه امام، ج‏۶، ص ۱۸)
• به تدریج فرار سربازان از پادگان‌ها و به هنگام حکومت نظامی همراه با اسلحه و یا بدون اسلحه به امری عادی تبدیل شد؛ و اختفای سلاح‌ها و لباس‌ها قبل از پیوستن به دامان ملت در همه جا پیچید.
• بحران در ارتش به اوج خود رسید؛ در پادگان لویزان و در سالن نهار‌خوری که محل استراحت مقامات حکومت نظامی بود با تیر‌اندازی یک درجه‌دار و یک سرباز انقلابی ۱۶۰ نفر از نظامیان کشته و مجروح شدند و امرای ارتش را در شوک فرو برد.
• مردم حکومت نظامی را در هم شکستند و فرماندهان ارشد یکی پس از دیگری استعفا می‌دادند و اداره شهر قم به دست مردم افتاد؛ عده‌ای از افراد نیروی هوایی که عموما همافران نیروی هوایی بودند در خیابان‌های تهران به طرفداری از امام خمینی راه‌پیمایی کردند.
• مردم با هجوم به پادگان‌ها، ارتشی‌هایی که بر روی مردم شلیک می‌کردند، را دستگیر و اسلحه‌های آنها را مصادره می‌کردند و به نیروهای انقلابی در مدرسه رفاه تحویل می‌دادند.
• ژنرال هایزر با تشکیل جلسات متعدد با سران نظامی تلاش می‌کرد تا در درجه اول روحیه از دست رفته ارتش را به آنها بر‌گرداند و سپس مقدمات کودتای نظامی که آرزوی دیرینه شاه بود را فراهم کند!
• ایران شاهد بیعت روز ۱۹ بهمنِ بخشی از ارتش با آرمان‌های امام راحل بود که به انتظار مردم پایان دادند. در صبحدم نوزدهم بهمن سال ۱۳۵۷ جمعی از افسران و همافران و درجه‌داران ارتش در مدرسه علوی به حضور حضرت امام رسیدند و با ادای احترام نظامی، با ایشان بیعت تاریخی کردند که یکی از زیباترین و فراموش نشدنی‌ترین صحنه‌های دهه فجر انقلاب اسلامی را رقم زد. حادثه بیعت بخشی از ارتش با حضرت امام موجی عظیم و فوق العاده را در کشور، در شرایط بحرانی انقلاب که خطر ترور حضرت امام و عدم موفقیت انقلاب وجود داشت؛ بسیار روحیه‌بخش و امیدآفرین بود. این عده از ارتشی‌ها خواستار پیوستن بقیه ارتش به جریان انقلاب شدند. شورای نظامی رژیم تلاش کرد تا موضوع حضور ارتشی‌ها را در خدمت امام تکذیب کند و عکس‌های انتشار یافته از این بیعت را مونتاژ خواند. ارتش در این دوران به وظیفه مردمی خود عمل کرد و سهم بزرگی در پیروزی انقلاب اسلامی ایفا کرد.(منبع: حریم امام)