امام در مصاحبه هایشان در فرانسه حجاب بلوز و شلوار (یا بلوز و دامن) و روسری را برای خانم ها کافی دانسته اند ولی چرا آنچه که در جامعه ایران بعد از انقلاب حدود پوشش قرار گرفت و جنبه قانونی پیدا کرد، مانتو و چادر بود؟
امام(س) حدود حجاب را در آثار خویش به روشنی بیان کرده اند و بین مطالب ایشان اختلافی وجود ندارد و تمام اینها با هم هماهنگی دارد. پیش از اشاره و بیان حکم حجاب، خوب است از بیان امام(س) اشاره ای به فلسفه ح...
کد : 43066
|
تاریخ : 11/02/1392
امام(س) حدود حجاب را در آثار خویش به روشنی بیان کرده اند و بین مطالب ایشان اختلافی وجود ندارد و تمام اینها با هم هماهنگی دارد. پیش از اشاره و بیان حکم حجاب، خوب است از بیان امام(س) اشاره ای به فلسفه حجاب که خود روشن کننده حدود آن نیز هست بشود: «تبلیغات سوء شاه و کسانی که با پول شاه خریده شده اند، چنان موضوع آزادی زن را برای مردم مشتبه کرده اند که خیال می کنند فقط اسلام آمده است که زن را خانه نشین کند. چرا با درس خواندن زن مخالف باشیم؟ چرا با کارکردن زن مخالف باشیم؟ چرا زن نتواند کارهای دولتی انجام دهد؟ چرا با مسافرت کردن زن مخالفت کنیم؟ زن چون مرد در تمام اینها آزاد است. زن هرگز با مرد فرقی ندارد. آری در اسلام زن باید حجاب داشته باشد، ولی لازم نیست که چادر باشد، بلکه زن می تواند هر لباسی را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند. ما نمی توانیم و اسلام نمی خواهد که زن به عنوان یک شی و یک عروسک در دست ما باشد. اسلام می خواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانی جدی و کار آمد بسازد.» (صحیفه امام، ج5، ص294 (7/10/57))
پوشش واجب برای زن در برابر نامحرمان، در بردارنده نکات زیر است:
- تمام بدن و سر زن را به جز صورت و دست ها تا مچ بپوشاند.
- صورت و دست ها نباید دارای آرایش و زینت باشد.
- لباس خاصی برای این پوشش تعیین نشده است.
- لباسی که انتخاب می شود نباید محرک باشد و جلب توجه کند.
(تحریرالوسیله، کتاب نکاح؛ توضیح المسائل، بخش نکاح، استفتائات، ج3، ص248 تا 255 )
با توجه به نکات بالا، اگر امام(س) در پاریس، در مورد حجاب بانوان همان لباس را کافی دانسته اند، آن لباس دارای شرایط بالا بوده است و این نظر ایشان تا پایان عمر بوده است. ولی دو نکته دیگر در سخنان امام(س) و پاسخ های ایشان وجود دارد که نباید از آن غفلت کرد؛ یکی این که چادر را به ویژه در ایران بهتر دانسته اند. (استفتائات، ج3، ص9-488) و دوم این که محیط های مختلف را در نظر گرفته اند، چون ممکن است لباسی در محیطی عادی باشد و موجب جلب توجه نباشد و در محیط دیگر چنین نباشد. به پاسخ حضرت امام(س) در پرسش یکی از خانم ها در پاریس توجه کنید:
[یکی از خانم های حاضر در جلسه؛ این مسئله حجاب، این خواهرها [راکه] در این محیط هستند یک مقدار ناراحت کرده؛ یعنی واقعا می خواهند ببینند که حجاب به این شکل درست هست یا نه؟]
امام: به همین طور که حالا شما هستید؟ [خانم بله]
امام: این مانع ندارد، اگر یک مفسده ای بر آن نباشد، مانعی ندارد. شما باید خودتان تشخیص بدهید که آیا به این ترتیب که بروید مثلا مفسده ای دارد؟ مثلا فرض کنید که خلاف احترامی به شما می شود؛ از این چیزها. اگر بشود، خوب او را دیگر خودتان هم نمی توانید بگویید. اما اگر نمی شود، حجاب اسلام بیشتر از این نیست همین است.
[خانم: در ایران هم ...؟]
امام: ایران حالا با اینجا وضعش فرق دارد. آنجا ممکن است که بیشتر مفاسد باشد؛ والا نه این که حجاب ایران را اینجا دارد. حجاب ایران، حجاب اسلام همین مقدارهاست. اسلام اینجا و آنجا ندارد. لکن یک جهات خارجی گاهی در کار هست. به طوری که یک مفسده ای باشد، یک اختلاف اخلاقی بشود... البته آن وقت باید جلوگیری بشود؛ اما اگر نباشد این طور و ساده باشد و مثل سایرین با سادگی باشد، نه، بی چادر مانع ندارد. (صحیفه امام، ج3، ص499، 17/7/1357)
در ایران، تا آنجا که اطلاع داریم، قانونی که حد حجاب را بیش از آنچه امام(س) فرمودند، تعیین کرده باشد تصویب نشده است. بلکه ممکن است افراد، سازمان ها، مسئولین در برخوردهای خود به غیر این عمل کرده باشند که عملکرد یکایک افراد و سازمان ها را نمی توان ملاک و دلیل بر حکم اسلامی و قانون اسلام دانست.
انتهای پیام /*