مصداق هایی درباره استفاده از حکم ارتداد توسط بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در زمان حیات ایشان به جز مورد سلمان رشدی وجود دارد؟
همانطور که پرسش کننده محترم توجه دارند، بحث ارتداد گاهی از جهت تعریف، شرایط و احکام مرتبط با آن مطرح می شود که در فتاوا و آثار امام خمینی(س) آمده است و زمانی تعیین مصداق فرد مشخص مرتد مورد نظر می باشد...
کد : 43090
|
تاریخ : 25/11/1401
همانطور که پرسش کننده محترم توجه دارند، بحث ارتداد گاهی از جهت تعریف، شرایط و احکام مرتبط با آن مطرح می شود که در فتاوا و آثار امام خمینی(س) آمده است و زمانی تعیین مصداق فرد مشخص مرتد مورد نظر می باشد که سئوال به قسمت دوم مرتبط است.
در مورد این بخش باید بگوییم تا آنجا که از آثار امام خمینی(س) به دست ما رسیده است و خاطرات ما از دوران ایشان حکایت می کند، امام خمینی(س) تنها در مورد جبهه ملی در سال 1360 اعلام موضع کرده اند.
خلاصه داستان؛ در سال 1360 بحثی پیرامون تصویب لایحه قصاص بر پایه موازین اسلامی مطرح گردید. جبهه ملی ایران، در برابر این لایحه اعلام موضع کردند و آن را لایحه ضد انسانی نامیدند و از مردم و گروهها برای اعتراض به آن در روز 25 خرداد 1360 دعوت به راهپیمایی نمودند.
امام(س) در برابر این دعوت و اعتراض در یک سخنرانی در صبح 25 خرداد1360 به شدت با این مطلب برخورد کردند و اعلام کردند این دعوت در برابر حکم ضروری قرآن [قصاص] است و رد حکم قرآن و ضد انسانی نامیدن آن، انکار ضروری دین اسلام می باشد و کسانی که با علم و آگاهی چنین اعلامیه ای را صادر کرده اند، حکم ارتداد را دارا می باشند و به همین دلیل از آنها دعوت کردند که توبه کنند و از اعلامیه خود تبری جویند و فرمودند: «جبهه ملی از امروز محکوم به ارتداد است، بله، جبهه ملی هم ممکن است بگویند که ما این اعلامیه را نداده ایم، اگر آمدند در رادیو امروز بعد از ظهر آمدند، در رادیو اعلام کردند به این که این اطلاعیه ای که حکم ضروری مسلمین، جمیع مسلمین، را غیر انسانی خوانده، این اطلاعیه از ما نبوده، اگر اینها اعلام کنند که از ما نبوده، از آن ها هم ما می پذیریم.» (صحیفه امام، ج 14، ص 462 و 463)
انتهای پیام /*