درکتاب "تشنه و دریا" که گوشه ای از خاطرات جذاب و خواندنی محمدتقی رضایی کوپایی است؛ کسی که مدتی طولانی افتخار پاسداری از بیت و دفتر امام خمینی (س) در جماران را به عهده داشته است، به این پرسش که "آیا امام از وضع مردم و مشکلات کشور خبر داشتند؟"، پاسخی اینگونه داده شده است:
به نظر من امام از وضع کشور و مشکلات مردم کاملا خبر داشتند. شاهد گفته‌هایم کلیه سخنرانی های ایشان از اول انقلاب تا زمان ارتحال ملکوتی اوست. روزی نیست که امام در ملاقات‌هایشان عموماً یا خصوصاً، راجع به مردم صحبت نکرده باشند. ملاقات های امام همواره با قشرهای مختلف مردم برقرار بود. ایشان اخبار مربوط را به غیر از مسئولین و نماینده هایی که داشتند یا از طریق مطالعه مستمر رسانه های عمومی روزنامه ها، و گوش دادن به اخبار رادیو، تلویزیون و رادیوهای بیگانه دریافت می کردند. امام انواع و اقسام روزنامه ها و مجلات داخلی و خارجی را می دیدند. در فاجعه شهادت شهید مظلوم دکتر بهشتی در هفتم تیرماه 1360 وقتی اعضای دفتر فقط چند ساعت خواستند امام دیرتر متوجه این ماجرا شوند، موفق نشدند چون امام از رادیوهای خارجی این واقعه را شنیده بودند. امام کاملا در جریان تمام مشکلات کشور بودند و از مسائلی نظیر کمبود کالاها با خبر بودند. ایشان در ملاقات هایی که مسئولین با او داشتند مشکلات کلان کشور را با آنها در میان می گذاشتند تا در مورد آن تصمیم‌گیری شود. مثلا یک بار که در دولت مهندس میرحسین موسوی کامیون‌داران اعتصاب کرده و از بنادر بارها را به نقاط مختلف کشور حمل نمی کردند امام ضمن توصیه ای به نخست وزیر به او گفتند: شما چرا از کامیون‌داران مؤمن استفاده نمی کنید تا این مشکل برطرف شود.
اطلاعات و اخبار مختلف کشور از راه های مختلف به امام می‌رسید.
حضرت امام به فرزند دلبندشان، حاج احمد آقا که روحش شاد باد مسئولیت داده بودند که به صورت ناشناس به میان مردم بروند و اطلاعات و اخبار و نظرات و انتقادات و مشکلات عامه مردم را خدمت ایشان بیاورند، ایشان هم این زحمت را می کشیدند و گاه با یک دستگاه تاکسی با راننده با لباس مبدل و به طور ناشناس در سطح شهر می رفتند تا از مشکلات مردم کسب اطلاع نمایند و درد دل مردم را به امام انتقال دهند. وضعیت کشور از راه های مختلف به امام گزارش می شد. علاوه بر فرزند امام، دیگرانی هم بودند که به صورت ناشناس از سوی ایشان به میان مردم و حتی به میان رزمندگان می رفتند و اطلاعات لازم را جهت ارائه به امام تهیه می کردند. واقعیت این است که کانال های اطلاعاتی امام درباره جنگ و امور کشور فقط به گزارشات رسمی مسئولین خلاصه و محدود نمی گردید. امام کانال های کسب خبر متعددی داشتند.
برگرفته از کتاب تشنه و دریا؛ ص ۱۱۴-۱۱۶؛ چاپ دوم (۱۳۹۲)؛ ناشر: موسسه چاپ و نشر عروج