حاج سید احمد آقا تا آنجا که در توان داشت به مستمندان و فقیران کمک می‌کرد. اما خوب این را هم باید در نظر داشت که ایشان دستش خالی بود؛ با وجود این در حد توان از کمک دریغ نمی‌کرد. مثلا به مریض‌هایی که به بیمارستان قلب مراجعه می‌کردند و وضع مالی‌شان خوب نبود به دستور حاج احمد آقا بیست یا سی درصد تخفیف هزینه درمان داده می‌شد. ایشان به پاسدارهایی که از نظر مالی وضعیت مساعدی نداشتند کمک می‌کرد.
یادم هست که یکی از آقایان وامی گرفته بود و توان پرداخت اقساط آن را نداشت. موضوع را به من گفت و از من خواست به اطلاع حاج احمد آقابرسانم. من نیز به حاج احمد آقا گفتم و ایشان وقتی به یقین رسیدند که آن آقا توان پرداخت اقساط وام را ندارد از آن به بعد پرداخت اقساط وام او را متقبل شدند. (خاطره ای از سید رحیم میریان) (منبع: خاطرات خادمان و پاسداران؛ ۶۹ – ۷۰)
انتهای پیام /*