پرتال امام خمینی(س):خوشبختانه نظر امام خمینی در این باره به قدری روشن و واضح است که نیازمند هیچ توضیح و تحلیلی نیست. ما اگر هنوز بر سر پیمانهای بی شماری که با امام بسته ایم، وفا داریم باید در آموزه ها وهشدارهایی که امام خمینی خطاب به عزیزان بسیجی و سپاهی و ارتشی فرموده اند تأمل کنیم.
اولاً امام خمینی اقتدار ارتش و سپاه و بسیج را موجب اعتلای کشور و مایه حفظ انقلاب و استحکام نظام می دانستند تا جایی که فرمودند: « من تا آخر پشتیبان ارتش و سپاه و بسیج خواهم بود و تضعیف آنان را حرام می دانم» (صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۳۵۷)
بدیهی است حفظ چنین جایگاه با عظمت و مهمی مستلزم رعایت آداب و شروطی است که اگر آن شروط از دست برود آن جایگاه نیز سقوط خواهد کرد. مهمترین شرط از دیدگاه امام خمینی اجتناب و پرهیز نیروهای مسلح از دخالت در امور سیاسی کشور است. عین سخنان امام چنین است: « باید سعی کنید جهات سیاسی در سپاه وارد نشود، که اگر افکار سیاسی وارد سپاه شود، جهات نظامی آن از بین می رود. همیشه به سپاه سفارش کنید که آنان خودشان را یک جنگنده خدمتگزار مردم بدانند.» (صحیفه امام، ج ۱۸، ص ۴۵)
امام خمینی در پیام ۲۹ فروردین ۱۳۶۱ خطاب به تمامی نیروهای نظامی چنین می نویسد: «از امور مهمی که باید تمام نیروهای مسلح از آن پیروی کنند و اغماض از آن به هیچ وجه نمی توان کرد و باز هم تذکر داده ام، آن است که هیچ یک از افراد نیروهای مسلح، چه رده های بالا یا پایین در حزب وگروهی با هر اسم و عنوان نباید وارد شوند، هر چند آن حزب و گروه صددرصد اسلامی و به جمهوری اسلامی وفادار باشند. » (صحیفه امام، ج۱۶، ص۲۰۳)
امام خمینی، همان عزیزی که بوسه بر دست و بازوی بسیجیان و سپاهیان را افتخار می دانست و آنان را در خالصانه ترین مناجاتهای خویش دعا می کرد. در سخنانی خطاب به اعضای سپاه چنین بیان می کند: « برای سپاهی ها جایز نیست که وارد بشوند به دسته بندی، و آن طرفدار آن یکی، آن یکی طرفدار آن یکی. به شماچه ربطی دارد که در مجلس چه می گذرد؟ در امر انتخابات باز هم به من اطلاع دادند که بین سپاهی ها هم باز صحبت هست. خوب ! انتخابات در محل خودش دارد می شود جریانی دارد، به سپاه چه کار دارد که آنها هم اختلاف پیدا کنند؟» (صحیفة امام، ج ۱۹، ص۱۲)
و نیز در جمع مسوولین نظام به مناسبت سالروز تولد امام هشتم (ع) می فرماید: « همة دنیـا کـه دنبال ایـن هستند کـه ارتششان از امـور سیاسی کنار باشد، آنها یک چیزی می فهمند که می گویند این را ـ ما که می خواهیم که سپاه و ارتش جندالله باشند و دسته بندی نداشته باشند و جهات سیاسی را کنار بگذارند، برای اینکه اگر جهات سیاسی و مناقشات سیاسی در سپاه رفت و در ارتش رفت، باید فاتحة این سپاه و ارتش را ما بخوانیم.» (صحیفه امام، ج۱۹،ص ۱۱)
و در آخر قسمتی از بند «ل» وصیت نامه سیاسی الهی حضرت امام(س) جان کلام و تکمیل گفتن این پاسخ خواهد بود و انتظار است با عمل به آن وفاداری خود را به آرمان ها و اهداف آن امام راحل به اثبات برسانیم:
«وصیت اکید من به قوای مسلح آن است که همان طور که از مقررات نظام، عدم دخول نظامی در احزاب و گروهها و جبهه ها است به آن عمل نمایند؛ و قوای مسلح مطلقاً، چه نظامی و انتظامی و پاسدار و بسیج و غیر اینها، در هیچ حزب و گروهی وارد نشده و خود را از بازیهای سیاسی دور نگه دارند. در این صورت میتوانند قدرت نظامی خود را حفظ و از اختلافات درون گروهی مصون باشند. و بر فرماندهان لازم است که افراد تحت فرمان خود را از ورود در احزاب منع نمایند. و چون انقلاب از همه ملت و حفظ آن بر همگان است، دولت و ملت و شورای دفاع و مجلس شورای اسلامی وظیفه شرعی و میهنی آنان است که اگر قوای مسلح، چه فرماندهان و طبقات بالا و چه طبقات بعد، بر خلاف مصالح اسلام و کشور بخواهند عملی انجام دهند یا در احزاب وارد شوند که- بیاشکال به تباهی کشیده میشوند- و یا در بازیهای سیاسی وارد شوند، از قدم اول با آن مخالفت کنند. و بر رهبر و شورای رهبری است که با قاطعیت از این امر جلوگیری نماید تا کشور از آسیب در امان باشد.» (صحیفه امام، ج۲۱، ص ۴۳۳)
انتهای پیام /*