آشنایی امام خمینی با ابن عربی در کجا ریشه دارد و چه تأثیرهایی پذیرفته اند؟
محیی الدین بن عربی (متوفی 671 ق) که به شیخ اکبر و پدر عرفان مشهور است، عرفان اسلامی را وارد مرحلة جدیدی کرد و لباس استدلال و برهان بر آن پوشاند و مباحث آن را به تفضیل مورد بحث قرار داد، بنابراین عرفان...
کد : 43151
|
تاریخ : 11/02/1392
محیی الدین بن عربی (متوفی 671 ق) که به شیخ اکبر و پدر عرفان مشهور است، عرفان اسلامی را وارد مرحلة جدیدی کرد و لباس استدلال و برهان بر آن پوشاند و مباحث آن را به تفضیل مورد بحث قرار داد، بنابراین عرفان نظری به حق مدیون اوست و هرکس در عرفان نظری، چه در اهل سنت و چه در شیعه قدم نهادند از وی متأثر بوده اند و در مکتب او راه پیموده اند.
امام خمینی، از عنفوان جوانی که به مطالعه و تحصیل عرفان پرداخته است، آثار وی و شارحان وی را مطالعه کرده و تحصیل وی در شرح فصوص و مصباح الانس نزد مرحوم آیت الله شاه آبادی(ره) نیز در آثار محیی الدین و مکتب عرفانی اوست. امام(س) در مباحث توحید و مراتب آن، اسماء و صفات و تجلیات آنها و حضرات خمس و بحث خلافت و ولایت و ... از مکتب ابن عربی تأثیر پذیرفته و بهره برده است.
امام خمینی(س) که به اقرار صاحبنظران عرفان از بزرگان مکتب عرفان و شارحان آن می باشد، [استاد آشتیانی، مقدمة شرح قیصری، ص 10، مقدمه مصباح الهدایه، ص9 و 10] در مکتب عرفان، تنها یک مقلد و پیرو گذشتگان نیست، بلکه صاحب نظر و رأی است. امام(س) به دلیل تربیت در مکتب اهل بیت(علیهم السلام) و بهره از احادیث و ادعیه ائمه معصومین (علیهم السلام) و مکتب صدرالمتأالهین، در برخی مباحث مختلف عرفانی دارای تقریر و بیانی ممتاز و جدید می باشد و همچنین نسبت به دیدگاه های عارفان گذشته به نقد می نشیند و آنچه را دریافته است با قدرت و قوت به منظر صاحبنظران می گذارد. آثار ایشان به ویژه مصباح الهدایه الی الخلافه و والولایه و سرالصلاه و آداب الصلاه، از نوآوری ها و لطافت ها و دقت های ارزشمندی در عرفان نظری و عملی برخوردار است.
برای اطلاع بیشتر می توان به آثاری مانند: سخن عشق تألیف دکتر فاطمه طباطبایی و شرح تعلیقات امام بر فصوص الحکم تألیف دکتر مظاهری مراجعه کرد.
انتهای پیام /*