پرتال امام خمینی(س): ماه مبارک رمضان، ماه تولد قرآن، ماه انس با قرآن، ماه بهار قرآن، و ماه شناخت و بهره برداری فکری و عملی از قرآن است. بمناسبت فرارسیدن این ماه پربرکت پرتال امام خمینی (س) در سی قسمت مجموعه ای منتخب از مواضع و بهره مندی های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را در فرازهایی مجزا با عنوان " منزلت قرآن، سرچشمه نور" منتشر می کند که قسمت بیست و هفتم آن از نظر می گذرد:
* یکی از وصایای رسول اکرم، صلّی الله علیه و آله، وصیت به تلاوت قرآن است. و فضل تلاوت و حفظ و حمل و تمسک و تعلم و مداومت و مزاولت و تدبر در معانی و اسرار آن بیش از آن است که به فهم قاصر ما درست آید. و آنچه از اهل بیت عصمت، علیهم السلام، در خصوص آن وارد شده است در این اوراق نگنجد، و ما به بعض آن قناعت کنیم.
کافی بإسناده عن أبی عبد الله، علیه السّلام، قال: القرآن عهد الله إلی خلقه، فقد ینبغی للمرء المسلم أن ینظر فی عهده و أن یقرأ منه فی کلّ یوم خمسین آیة. (اصول کافی، ج ۲، ص ۶۰۹،« کتاب فضل القرآن»،« باب فی قراءته»، حدیث ۱) فرمود: «قرآن عهد خداوند است به سوی بندگان، همانا سزاوار است که هر مرد مسلمانی در هر روز به آن عهد نظر کند و از آن پنجاه آیه قرائت کند.» و بإسناده عن الزّهریّ قال سمعت علیّ بن الحسین، علیهما السّلام، یقول: آیات القرآن خزائن، فکلمّا فتحت خزینة، ینبغی لک أن تنظر فیها.» (اصول کافی، ج ۲، ص ۶۰۹، «کتاب فضل القرآن»، «باب فی قراءته»، حدیث ۲.) در این منبع جمله آخر حدیث به صورت تنظر ما فیها ضبط شده است «فرمود حضرت سجّاد، علیه السلام، که آیات قرآن خزانه هایی است، پس هر وقت گشوده شد خزینه ای، سزاوار است که نظر کنی در آن.» و ظاهر این دو حدیث آن است که تدبر در آیات آن و تفکر در معانی آن خوبست بکنند. و تدبر و تفکر در آیات محکمه الهیّه و فهم معارف و حکم و توحید و تفرید از آن نمودن غیر از تفسیر به رأی است که منهیّ عنه است در مقابل اصحاب رأی و أهوای فاسده، بدون تمسک به اهل بیت وحی که مختص به مخاطبه کلام الهی هستند، چنانچه در محالّ خود ثابت است و تفصیل در این مقام بیموقع. و کفایت می کند قول خدای تعالی: أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلی قُلوبٍ أَقْفالُها. «پس چرا در قرآن تدبر نمی کنند؟ مگر اینکه بر دلهاشان قفل هاست.» (محمد- ۲۴) » و در اخبار امر به رجوع به آن و تدبر در معانی آن بسیار وارد است. حتی از جناب امیر المؤمنین، علیه السلام، نقل است که فرمود: «خیری نیست در قرائتی که از روی تفکر نباشد.»
(شرح چهل حدیث، ص۴۹۷)