پرتال امام خمینی(س): ماه مبارک رمضان، ماه تولد قرآن، ماه انس با قرآن، ماه بهار قرآن، و ماه شناخت و بهره برداری فکری و عملی از قرآن است. بمناسبت فرارسیدن این ماه پربرکت پرتال امام خمینی (س) در سی قسمت مجموعه ای منتخب از مواضع و بهره مندی های بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را در فرازهایی مجزا با عنوان " منزلت قرآن، سرچشمه نور" منتشر می کند که قسمت سی و یکم آن از نظر می گذرد:
* انسان با ارتیاضات قلبیّه می تواند مظهر اسماء اللّه و آیت کبرای الهی شود، و وجود او وجود ربّانی، و متصرّف در مملکت او دست جمال و جلال الهی باشد. و در حدیثْ قریب به این معنی است که «همانا روح مؤمن اتّصالش به خدای تعالی شدیدتر است از اتّصال شعاع شمس به آن یا به نور آن.»
و در حدیث صحیح وارد است که «بنده چون با نافله به من نزدیک شد، او را دوست دارم؛ و چون دوست داشتم او را، من گوش او شوم که با آن می شنود و چشم او شوم که با آن می بیند و زبان می بیند و زبان او شوم که با آن نطق می کند و دست او شوم که با آن اخذ می کند.») اصول کافی، ج ۴، ص ۵۳، «کتاب الایمان و الکفر»، «باب من اذی المسلمین و احتقرهم»، حدیث ۷ )
و در حدیث است که عَلیٌّ عَیْنُ اللّه وَ یَدُاللّه . )در یکی از خطب امیرالمؤمنین آمده است: و انا عین اللّه و لسانه الصادق و یده ... معانی الاخبار، ص ۱۷، حدیث ۱۴. التوحید، ص ۶۵، باب ۲۲، حدیث ۲ (الی غیر ذلک. و در حدیث است که نَحْنُ اَسْمائُهُ الْحُسْنیٰ. ) ماییم اسمای حسنای خدا.» اصول کافی، ج ۱، ص ۱۹۶، «کتاب التوحید»، «باب النوادر»، حدیث ۴ .( و در این خصوص شواهد عقلیه و نقلیه فراوان است.
بالجمله، کسی که بخواهد از قرآن شریف حظّ وافر و بهرۀ کافی بردارد، باید هر یک از آیات شریفه را با حالات خود تطبیق کند تا استفادۀ کامله کند. مثلاً، در آیۀ شریفه در سورۀ «انفال» فرماید: اِنَّماَ المُؤْمِنُونَ الَّذینَ اِذا ذُکِرَ اللّه ُ وَجِلَتْ قُلوبُهُمْ وَاِذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ اِیماناً وَعَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلوُن...)مؤمنان کسانی اند که چون نام خدا در میان آید دلهایشان بیمناک گردد و چون آیات خدا بر آنان تلاوت شود بر ایمانشان بیفزاید و بر پروردگارشان توکل دارند.» (انفال / ۲) الخ. شخص سالک باید این اوصاف ثلاثه را ببیند با او منطبق است؟ آیا وقتی ذکر خدا می شود، قلب او فرو می ریزد و ترسناک می شود؟ و وقتی آیات شریفۀ الهیّه بر او خوانده می شود، نور ایمان در قلبش افزایش پیدا می کند؟ و اعتماد و توکلش به حق تعالی است؟ یا در هر یک از مراتب راجل، و از هر یک از این خواصّ محروم است. اگر بخواهد بفهمد که از حق ترسناک است و قلبش از ترس خداوند فرو می ریزد، به اعمال خود نظر کند. انسان ترسناک در محضر کبریایی جسارت به مقام مقدّسش نکند و در حضور حضرت حق هتک حرمات الهیّه ننماید ـ اگر با آیات الهیّه ایمان قوی شود، نور ایمان به مملکت ظاهرش نیز سرایت کند. ممکن نیست قلب نورانی باشد، و زبان و کلام و چشم و نظر و گوش و استماع نورانی نباشد. بشر نورانی آن است که تمام قوای ملکیه و ملکوتیّه اش نوربخش باشد؛ و علاوه بر آن که خود او را هدایت به سعادت و طریق مستقیم کند، به دیگران نیز نورافشانی کند و آنها را به راه انسانیت هدایت کند؛ چنانچه اگر کسی به خدای تعالی توکل و اعتماد داشته باشد، قطع طمع از دست دیگران کند و بار احتیاج و فقر خود را به درگاه غنیّ مطلق افکند؛ و دیگران را که چون خود او فقیران و بینوایانند مشکل گشا نداند.
وظیفۀ سالک الی اللّه آن است که خود را به قرآن شریف عرضه دارد؛ و چنانچه میزان در تشخیص صحّت و عدم صحّت و اعتبار و لا اعتبارِ حدیث آن است که آن را به کتاب خدا عرضه دارند و آن چه مخالف آن باشد باطل و زخرف شمارند، میزان در استقامت و اعوجاج و شقاوت و سعادت آن است که در میزان کتاب اللّه درست و مستقیم در آید. و چنانچه خُلق رسول اللّه قرآن است، خلق خود را با قرآن باید متوافق کند تا با خلقِ ولی کامل نیز مطابق گردد. و خلقی که مخالف کتاب اللّه است زخرف و باطل است. و همچنین جمیع معارف و احوال قلوب و اعمال باطن و ظاهر خود را باید با کتاب خدا تطبیق کند و عرضه دارد تا به حقیقت قرآن متحقق گردد و قرآن صورت باطنی او گردد. . (آداب الصلاه/ ص۲۰۷ و ۲۰۶)