آیا نمونه ای از بررسی عملکرد آیت الله خمینی در نقش رهبر جمهوری اسلامی به وسیله مجلس خبرگان وجود دارد؟
بر اساس آیین نامه داخلی مجلس خبرگان از دوره اول تاکنون مشروح مذاکرات این مجلس محرمانه و غیر قابل انتشار است. هرچند برخی از اطلاعات انتشار یافته توسط رییس و هیات رییسه فراخور مقاطع مختلف روشنگر آن است ...
کد : 43265
|
تاریخ : 11/02/1392
بر اساس آیین نامه داخلی مجلس خبرگان از دوره اول تاکنون مشروح مذاکرات این مجلس محرمانه و غیر قابل انتشار است. هرچند برخی از اطلاعات انتشار یافته توسط رییس و هیات رییسه فراخور مقاطع مختلف روشنگر آن است که این موضوع از دوره اول در کمیسیون تحقیق موضوع اصل یکصد ویازده قانون اساسى مطرح بوده است. لیکن سیره نظری و عملی امام خمینی و مبرا ندانستن خویش از اشتباه می تواند این باور را تقویت کند که امام خمینی این موضوع را به جد قبول داشته است.
1- اعلام و بررسی اموال امام خمینی در مراجع قانونی غیر از مجلس خبرگان
2- پایبندی امام به قانون و رعایت آن در مورد خود و نزدیکان...
و مصدایق فراوان دیگر در طی دوره ده ساله پس از پیروزی انقلاب و استقرار جمهوری اسلامی همگی گویای التزام امام خمینی به چارچوب های قانون اساسی و قوانین موضوعه است. لیکن مهمترین سند گویای امام در این ارتباط پیام ایشان به مجلس خبرگان رهبری است که در آن به طور مشخص نمایندگان این مجلس را در فرازهای بسیار مهم به نظارت کامل عملکرد رهبر جمهوری اسلامی فرا می خوانند:
بسم اللّه الرحمن الرحیم
نمایندگان مجلس خبرگان با تایید خداوند متعال جل و علا و پشتیبانى حضرت ولى اللّه اعظم، بقیه اللّه ارواحنا لمقدمه الفداء - بر حسب اصل یکصدوهفتم قانون اساسى جمهورى اسلامى ، مجلس مبارک خبرگان، که به وسیله آراء ملت عظیم الشان ایران، شمارى از علماى اعلام و حجج اسلام - ادام اللّه بقائهم - براى تعیین رهبر یا شوراى رهبرى انتخاب شده اند، مفتوح گردید. مجلسى که براى ادامه نظام جمهورى اسلامى و شرعیت بخشیدن به آن نقش اساسى دارد. مجلسى که علاقه مندان به اسلام و جمهورى اسلامى دل بدان بسته ، و مخالفان و دشمنان آن چشم به آن دوخته اند. آنان دل بسته اند که منتخبین آنها، که از علماى متعهد و آگاه به مصالح و مفاسدند، با راى مبارک خود شایسته ترین و آگاه ترین و متعهدترین فقیه یا فقها را براى این مقام، که صیانت نظام جمهورى اسلامى و هدایت آن به طور شایسته و موافق با شریعت مطهره بستگى به آن دارد، با اعتقاد به حضور خداوند متعال و نظارت او - جل و علا - بر آراء و اعمال و احوال آنان تعیین نمایند، و رضاى او را بر رضاى خود و دیگران مقدم دارند. و اینان چشم طمع دوخته اند که شاید به وسیله ایادى خود بتوانند لغزشى خداى نخواسته ایجاد کنند که در آتیه اى ولو دراز مدت نظام اسلامى را به انحراف کشانند
ما مى دانیم که ابرقدرتها و حکومتهاى وابسته به آنان با اسلام شاهنشاهى و ملکى مخالف نیستند، بلکه بى شک آن را تایید نیز مى کنند اسلامى که به وسیله ایادى ابلیسى خود و جهالِ بصورت عالم، عرضه شود - که علماى اسلام و مسلمانان نباید در امور سیاسى و اجتماعى مسلمین دخالت کنند و نباید در امور مسلمانان اهتمام نمایند، و حکم واضح عقل موافق با قرآن را نادیده گرفته و حدیث «مجارى الامور بید العلماء باللّه» را ضعیف و سخن شریف «واما الحوادث الواقعة فارجعوا فیها الى رواه احادیثنا». و دیگر احادیث از این قبیل را بى مبنا یا به تاویل کشانند - صددرصد مورد تایید آنان است چه بهتر که دست علماى متعهد و مسلمانان بیدار را این درباریان روحانى نما و بازیخوردگان غافل از سیاست بازى شیاطین ببندند، و راه را براى چپاول و سلطه قدرتها باز کنند آنان از اسلامى که مؤید آنهاست چه باک دارند از اسلام على بن ابیطالب - علیه صلواه اللّه و سلامه - مى ترسند ... و اکنون شما، اى فقهاى شوراى خبرگان واى برگزیدگان ملت ستمدیده در طول تاریخ شاهنشاهى و ستمشاهى، مسئولیتى را قبول فرمودید که در راس همه مسئولیتهاست، و آغاز به کارى کردید که سرنوشت اسلام و ملت رنجدیده و شهید داده و داغدیده گرو آن است. تاریخ و نسلهاى آینده درباره شما قضاوت خواهند کرد، و اولیاء بزرگ خدا ناظر آرا، و اعمال شما مى باشند، «واللّه من ورائهم محیط و رقیب» کوچکترین سهل انگارى و مسامحه و کوچکترین اعمال نظرهاى شخصى و خداى نخواسته تبعیت از هواهاى نفسانى، که ممکن است این عمل شریف الهى را به انحراف کشاند، بزرگترین فاجعه تاریخ را به وجود خواهد آورد. اگر اسلام عزیز و جمهورى اسلامى نوپا به انحراف کشیده شود و سیلى بخورد و به شکست منتهى شود، خداى نخواسته اسلام براى قرنها به طاق نسیان سپرده مى شود، و به جاى آن، اسلام شاهنشاهى و ملوکى جایگزین آن خواهد شد.
شما برگزیدگان مستضعفان مى دانید که با کوتاه شدن دست ابرقدرتهاى چپاولگر از کشور اسلامى شما، آنان و وابستگان به آنها ماهیت اسلام و قدرت الهى آن را لمس نمودند، و چون افعى زخم خورده در کمین نشسته اند که از هر راهى بتوانند خود یا به وسیله پیروان از خدا بى خبر خود این نظام الهى را از مسیر خود منحرف نمایند. و بالاترین انحراف، که منجر به انحراف تمام ارگانها مى شود، انحراف رهبرى است، که امروز شما ...
انتهای پیام /*