تفاوت دو جریان اصلی کشور در اختلاف دیدگاه آنان در زمینه ادارة عمومی کشور بوده است. این تفاوت دیدگاهها در همه عرصه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، بویژه نسبت به میزان اهمّیت به حقوق اساسی مردم و نقش آنان در اداره جامعه وجود داشته و همچنان وجود دارد.
در خصوص امکان ایجاد یک اتحاد در عمل نیز لازم به ذکر است که این اتحاد صرفاً باید حول منافع و مصالح ملّی که در هر زمان قابل تعیین و تعریف است انجام پذیرد، و گرنه در یک حکومت مردم سالار تنها امکان اتحاد بین دیدگاه های مختلف کافی نیست ، بلکه تنوع دیدگاه ها و روش های ادارة کشور، امری مفید و ضروری است. بنیانگذار جمهوری اسلامی هم از این منظر نه تنها به دنبال یکی کردن گروه ها و احزاب نبودند، بلکه حتّی در بین تشکل های روحانی نیز معتقد به تنوع تشکل ها و دیدگاه ها و روش ها بوده و بر آن تأکید داشتند. جدا شدن تعدادی از روحانیون عضو جامعه روحانیت مبارز و ایجاد تشکّل مجمع روحانیون مبارز توسط آنان نیز با اشاره و موافقت ایشان انجام گرفت. لازم به ذکر است به اندازه ای که لوازم و اقتضائات مردم سالاری و جمهوریت نظام بیشتر و بهتر رعایت شود، تنوع دیدگاه ها و روش ها در قالب احزاب و گروه های سیاسی نیز بطور جدّی تر و واقعی تر اتفاق خواهد افتاد و به عکس، مغفول ماندن و ضعیف شدن آن لوازم و اقتضائات، منجر به حاکمیّت تدریجی یک فکر و جریان و حذف سایر دیدگاه ها و جریانها خواهد شد و در نتیجه، جمهوری اسلامی استحاله و از درون تهی شده، صرفاً شکلی از آن باقی خواهد ماند.
انتهای پیام /*