آیا بنیانگذار جمهوری اسلامی در پی واگذاری جمهوری اسلامی به حزب جمهوری اسلامی و انحصار آن بود؟

پاسخ این سئوال در سئوال دیگری در این باب منطوی است و بداهت دارد که اگر احساس شود امام با اصل تاسیس آن رضایت کامل و قلبی نداشته اند، به طریق اولی با هر انحصاری در مورد آن موافقت نخواهند داشت ضمن آنکه د...

کد : 43287 | تاریخ : 11/02/1392

پاسخ این سئوال در سئوال دیگری در این باب منطوی است و بداهت دارد که اگر احساس شود امام با اصل تاسیس آن رضایت کامل و قلبی نداشته اند، به طریق اولی با هر انحصاری در مورد آن موافقت نخواهند داشت ضمن آنکه در 11 خرداد 1366 دو تن از موسسین حزب که قصد انحلال حزب جمهوری اسلامی را داشتند طی نامه ای گزارش گونه و در حقیقت شکل آبرومندانه ای از انحلال، از امام(س) رهنمود خواستند که امام نیز در پاسخ موافقت خود را با انحلال آن اعلام داشتند. (ر.ج صحیفه امام ج‏20 ص 275). حال آنکه اگر امام رضایت داشتند که چنین حزبی چنان فراگیر شود که انحصاری گردد، بگونه-ای از آن حمایت می کردند که چنین مقصودی حاصل شود و بی تردید با انحلال آن موافقت نمی کردند بلکه رهنمودهایی می دادند تا همچنان به کار خود ادامه دهد. و البته این را نیز باید افزود که ایشان موسس حزب نبودند که با انحلال آن موافقت کنند و اگر در این زمینه مطلبی نوشتند، برای حفظ احترام موسسین آن بوده که آنها تلاش داشتند هر کاری انجام می دهند لااقل موافقت ضمنی امام را جلب نمایند. اگر به محتوا و بار عاطفی عبارات امام هم عنایت کنیم، هم مورد فوق به راحتی قابل برداشت است و هم دلالت می کند که موضوعات اختلافی نیز در آن زمان مطرح و صلاح در انحلال حزب بوده است: « بسمه تعالى‏ - جنابان حجتى الاسلام آقاى خامنه‏اى و آقاى هاشمى- دام توفیقهما
موافقت مى‏ شود. لازم است تذکر دهم که حضرات آقایان مؤسسین محترم حزب، مورد علاقه این جانب مى‏ باشند. امیدوارم همگى در این موقع حساس با اتفاق و اتحاد در پیشبرد مقاصد عالیه اسلام و جمهورى اسلامى کوشا باشید. ضمناً تذکر مى‏ دهم که اهانت به هر مسلمانى چه عضو حزب باشد یا نه بر خلاف اسلام و تفرقه‏ اندازى در این موقع از بزرگترین گناهان است. و السلام علیکما و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج20، ص276)
به رغم انحلال حزب جمهوری اسلامی روزنامه ای که ارگان رسمی آن حزب تلقی می شد، همچنان با همان نام و با پایبندی به اصول انقلاب منتشر می شود.

انتهای پیام /*